Батра́к муж., батрачка жан. — наёмны работнік у сельскай гаспадарцы дарэвалюцыйнай і Савецкай Расіі, часта сезонны, з збяднелых, якія мелі невялікі зямельны надзел або зусім пазбаўленых зямлі, сялян. Для батракоў быў характэрны жабрацкі ўзровень жыцця[1], гэта былі беднякі, якія мелі адукацыю ніжэй сярэдняй. Працавалі на сельскай гаспадарцы.