Бенгт Хольмстрэм

Бенгт Хольмстрэм
Дата нараджэння 18 красавіка 1949(1949-04-18)[1][2][…] (75 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці эканаміст, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера эканоміка[4], theory of the firm[d][4] і industrial management[d][4]
Месца працы
Навуковая ступень бакалаўр навук[d][6] (1972), магістр прыродазнаўчых навук[d][6] (1975) і доктар філасофіі[6] (1978)
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Роберт Уілсан
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бенгт Роберт Хольмстрэм (шведск.: Bengt Robert Holmström; нар. 18 красавіка 1949(1949-04-18)[1][2][…], Хельсінкі) — фінскі і амерыканскі эканаміст, прафесар эканомікі Масачусецкага тэхналагічнага інстытута, прэзідэнт «Эканаметрычнага таварыства» (2011). Лаўрэат прэміі па эканоміцы імя Альфрэда Нобеля (2016).

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Хольмстрем нарадзіўся 18 красавіка 1949 года ў Хельсінкі[8][9]. Прадстаўнік шведскай меншасці ў Фінляндыі.

Хольмстрэм атрымаў ступень бакалаўра навук па матэматыцы ў Хельсінкскім універсітэце у 1972 годзе, а магістарскую ступень у 1975 годзе ў Стэнфардскім універсітэце. Магістарская праца была прысвечана даследаванням аперацый. Доктарская ступень была прысуджана ў 1978 годзе ў Стэнфардскай вышэйшай школе бізнесу[8].

Выкладчыцкую дзейнасць пачаў у 1978—1979 гадах на пасадзе асістэнта прафесара кафедры сістэм і даследаванняў аперацый у Шведскай школе эканомікі і дзелавога адміністравання (вышэйшая навучальная ўстанова Фінляндыі). Працягнуў асістэнтам прафесара кіраўніцкай эканомікі ў 1979—1980 гадах і асацыяваным прафесарам у 1980—1983 гадах у Школе менеджменту Келага пры Паўночна-Заходнім універсітэце. У 1983—1994 гадах займаў пасаду поўнага прафесара эканомікі ў Ельскім універсітэце, а ў 1985—1994 гадах прафесар кафедры эканомікі і кіравання імя Эдвіна Бейнеке пры Вышэйшай школе менеджменту Ельскага ўніверсітэта. З 1994 года прафесар кафедры эканомікі і менеджменту, а з 1997 года прафесар кафедры эканомікі імя Пола Самуэльсана Масачусецкага тэхналагічнага інстытута і MIT Sloan школы менеджменту. У 2003—2006 гадах быў кіраўніком кафедры эканомікі Масачусецкага тэхналагічнага інстытута.

Быў членам савета дырэктараў у арганізацыях Kuusakoski Ltd (1989—2008), Prospectus (1994—1995), Nokia Corporation (1999—2012). На бягучы момант з’яўляецца дзеючым членам савета дырэктараў «Фінскага дзелавога і палітычнага форуму» з 2005 года, «Даследчага інстытута фінскай эканомікі» з 2005 года, фонду ўніверсітэта Аалта з 2008 года[8].

10 кастрычніка 2016 года Бенгту Хольмстрэму і Оліверу Харту (ЗША) была прысуджана прэмія па эканоміцы імя Альфрэда Нобеля «за унёсак у тэорыю кантрактаў». На думку нобелеўскага камітэта, працы Хольмстрэма і Харта, прысвечаныя аналізу кантрактных дамоўленасцяў, заклалі «інтэлектуальныя асновы для распрацоўкі палітык і інстытутаў у шмат якіх сферах, уключаючы заканадаўства аб банкруцтве і палітычныя канстытуцыі»[10].

Сям’я

[правіць | правіць зыходнік]

Хольмстрэм жанаты на Анелі Куусакоскі, у 1974 годзе у іх нарадзіўся сын Сэм[8].

Унёсак у навуку

[правіць | правіць зыходнік]

У 1979 годзе Хольмстрэм прапанаваў так званы «прынцып інфарматыўнасці» (пазней яго яго сталі зваць «прынцыпам Хольмстрэма»), сутнасць якога палягае ў залежнасці аплаты працы агента ад такіх велічынь, якія з’яўляюцца істотнымі для ацэнкі дзеянняў гэтага агента і на якія слаба ўплываюць тыя фактары, якія з дзеяннямі агента не злучаны. Хольмстрэм тлумачыў, што нельга ставіць узнагароду агента ў залежнасць ад тых фактараў, якія істотна залежаць ад стану эканомікі. Напрыклад, нельга прывязваць гэту ўзнагароду да дынамікі абсалютнага кошту акцый кампаніі — больш правільна ўлічваць дынаміку кошту гэтых акцый адносна дынамікі кошту іншых акцый у гэтай жа галіне[10].

Хольмстрэмам была таксама распрацавана тэорыя так званых «дынамічных стымулаў». Ім былі фармалізаваны такія выпадкі стасунку працадаўцы і працаўніка, пры якіх працаўнікі могуць паказваць досыць высокую эфектыўнасць ва ўмовах адсутнасці бягучых стымулаў — арыентуючыся на будучыню: на стварэнне добрай рэпутацыі і змену працы пры вычарпанні магчымасцяў на бягучым месцы[10].

Узнагароды

[правіць | правіць зыходнік]

За свае дасягненні быў неаднаразова узнагароджаны:

  • 1980 — двухгадовая Стыпендыя ад Школы менеджменту Келага пры Паўночна-Заходнім універсітэце,
  • 1981 — двухгадовы грант ад Нацыянальнага навуковага фонду,
  • 1982 — даследчая Стыпендыя IBM пры Паўночна-Заходнім універсітэце,
  • 1982 — сяброўства ў ганаровым таварыствк Бэта-Гама-Сігма,
  • 1983 — член эканаметрычнага таварыства,
  • 1984 — трохгадовы грант ад Нацыянальнага навуковага фонду,
  • 1985 — запрошаны лектар на пятым Міжнародным кангрэсе эканаметрычнага таварыства,
  • 1988 — ганаровы доктар Універсітэта Вааса,
  • 1992 — замежны член Фінскага навуковага таварыства,
  • 1992 — ганаровы дакладчык лекцый Юр’ё Яхнсана
  • 1993 — член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук,
  • 1994 — трохгадовы грант ад Нацыянальнага навуковага фонду,
  • 1997 — прэмія эканомікі ад Ekonomiska Samfundet,
  • 1997 — прэмія лепшаму настаўніку ад Масачусецкага тэхналагічнага інстытута,
  • 1997 — ганаровы дакладчык лекцыі Фішэра-Шульца,
  • 1998 — ганаровы дакладчык лекцый Луіза і Горан Эрнрут,
  • 1998 — ганаровы доктар Стакгольмскай школы эканомікі,
  • 2000 — член Еўрапейскага Інстытута Карпарацыйнага Кіравання,
  • 2001 — замежны член Шведскай Каралеўскай акадэміі навук,
  • 2004 — член Еўрапейскай эканамічнай асацыяцыі,
  • 2004 — ганаровы доктар Шведскай школы эканомікі і дзелавога адміністравання,
  • 2005 — замежны член Шведскай каралеўскай Акадэміі інжынерных навук,
  • 2006 — ганаровы дакладчык лекцый імя Цві Грыліхес у Маскве,
  • 2007 — замежны член Фінскай акадэміі навук і літаратуры,
  • 2008 — лепшы Фінскі экспатрыянт года ад Фінскага навуковага таварыства,
  • 2009 — лепшы выпускнік года Хельсінкскага ўніверсітэта,
  • 2010 — прэмія За пажыццёвыя дасягненні ад навуковага таварыства фінансавых пасярэднікаў,
  • 2010 — член фонду садзейнічання развіццю навуковых даследаванняў у галіне фінансавай эканомікі,
  • 2011 — прэзідэнт эканаметрычнага таварыства,
  • 2012 — галоўны прыз ад Банка Францыі ў галіне манетарнай эканомікі і фінансаў,
  • 2012 — прыз па эканоміцы ад OP-Pohjola,
  • 2013 — член Амерыканскай Фінансавай Асацыяцыі,
  • 2013 — прэмія імя Стывена Роса па фінансавай эканоміцы,
  • 2013 — член Таварыства развіцця эканамічнай тэорыі,
  • 2013 — прэмія ад CME Group па інавацыйным колькасным прыкладанням,
  • 2014 — прэмія ад фонда Юр’ё Яхнсана,
  • 2016 — прэмія па эканоміцы імя Альфрэда Нобеля.

Бібліяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Некаторыя публікацыі:

  • Holmström B.R. En icke-linear lösningsmetod för allokationsproblem University of Helsinki, 1972
  • Holmström B.R. Moral Hazard and Observability // Bell Journal of Economics, 10(1), 1979. — pp. 74–91
  • Holmström B.R. Moral Hazard in Teams // Bell Journal of Economics, 13(2), 1982. — pp. 324–340.
  • Holmström B.R. Equilibrium Long-Term Labor Contracts // Quarterly Journal of Economics, 98, 1983. — pp. 23–54
  • Holmström B.R., Milgrom P. Multitask Principal-Agent Analyses: Incentive Contracts, Asset Ownership, and Job Design // Journal of Law, Economics, and Organization, 7, 1991 — pp. 24–52
  • Holmström B.R., Milgrom P. The Firm as an Incentive System // American Economic Review, 84(4), 1994 — pp. 972–991
  • Holmström B.R., Roberts J. The Boundaries of the Firm Revisited // Journal of Economic Perspectives, 12(4), 1998 — pp. 73–94
  • Holmström B.R., Tirole J. Private and Public Supply of Liquidity // Journal of Political Economy, Vol. 106, No. 1 (February 1998) — pp. 1–40 — DOI: 10.1086/250001
  • Holmström B.R. Managerial Incentive Problems: A Dynamic Perspective // Review of Economic Studies, 66(1), Jan. 1999 — pp. 169–182

Зноскі

  1. ↑ а б Duignan B. Bengt Holmstrom // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Bengt Holmström // Brockhaus Enzyklopädie
  3. ↑ CURRICULUM VITAE – July, 2019: BENGT ROBERT HOLMSTROM Праверана 10 кастрычніка 2016.
  4. ↑ а б в Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  5. ↑ а б в г д е ё CURRICULUM VITAE – July, 2019: BENGT ROBERT HOLMSTROM Праверана 11 кастрычніка 2016.
  6. ↑ а б в http://economics.mit.edu/faculty/bengt/cv Праверана 10 кастрычніка 2016.
  7. ↑ https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows/current Праверана 6 красавіка 2023.
  8. ↑ а б в г Massachusetts Institute of Technology Bengt Robert holmstrom. Архівавана з першакрыніцы 24 верасня 2020.
  9. ↑ Blaug M., Vane H.R. Who's Who in Economics, Fourth Edition. — Edward Elgar Publishing. — С. 380—382. — ISBN 978-1-84064-992-5. Архівавана 20 студзеня 2022.
  10. ↑ а б в Ткачёв, Фейнберг, 2016.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]