Бернар Жэрмен дэ Ласепед

Бернар Жэрмен Эцьен дэ ла Віль, граф дэ Ласепед
фр.: Bernard Germain Étienne de Laville-sur-Illon, comte de Lacépède (parfois appelé de la Cépède
Дата нараджэння 26 снежня 1756(1756-12-26)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 6 кастрычніка 1825(1825-10-06)[1][3][…] (68 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці палітык, заолаг, кампазітар, натураліст, іхтыолаг, прафесар, пісьменнік, арнітолаг, герпетолаг
Навуковая сфера іхтыялогія
Месца працы
Член у
Узнагароды
кавалер Вялікага крыжа ордэна Ганаровага легіёна

член Лонданскага каралеўскага таварыства[d]
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Сістэматык жывой прыроды
Даследчык, які апісаў шэраг заалагічных таксонаў. Для ўказання аўтарства, назвы гэтых таксонаў суправаджаюць абазначэннем «Lacépède».

Lacépède на Віківідах
Старонка на Віківідах		 Category:Bernard Germain de Lacépède на Вікісховішчы
Выявы на Вікісховішчы

Бернар Жэрмен Эцьен дэ ла Віль, граф дэ Ласепед (фр.: Bernard Germain Étienne de Laville-sur-Illon, comte de Lacépède (parfois appelé de la Cépède); 26 снежня 1756 — 6 кастрычніка 1825) — французскі іхтыёлаг і дзяржаўны дзеяч.

Па рэкамендацыі Бюфона і Дабантона, быў зроблены наглядчыкам у прыродазнаўчым кабінеце каралеўскага саду. Пасля рэвалюцыі ён стаў прафесарам натуральнай гісторыі, у 1791 дэпутатам, затым сенатарам, вялікім канцлерам ордэна Ганаровага легіёна, у 1809 г. міністрам, а па вяртанні Бурбонаў — пэрам Францыі. З яго прыродазнаўчагістарычных твораў, якія сабраў Дэмарэ (11 тамоў, П. 1826—1833), найважнейшыя: «Histoire quadrupèdes ovipares et des serpents» (4 т., Парыж, 1788—1789); працяг Бюфонаўскай «Histoire naturelle des reptiles» (2 т., Парыж, 1788); «Histoire nat. des poissons» (5 т., Парыж, 1798—1805 — важная ў свой час работа); « Hist. nat. des cétacées» (Парыж, 1804). Класіфікацыя Ласепеда была вельмі недасканалая, але працы яго адрозніваліся дбайным апісаннем відаў. Ён напісаў таксама некалькі раманаў, музычных п’ес і «Poétique de la musique» (Парыж, 1785). Пасля смерці яго выйшлі «Hist. natur. de l’homme» (Парыж, 1827), з «Eloge» аўтара (складальнік Кюўе), і «Les âges de la nature» (П. 1830).

Ласепед быў таксама масонам і ўваходзіў у найвялікшую масонскую ложу «Дзевяць Сясцёр».

Зноскі

  1. ↑ а б Bernard, Germain, Etienne De La Ville-Sur-Illon De Lacépède // Sycomore / Assemblée nationale Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Bernard Germain Etienne La ville-sur-illon de // Léonore database — ministère de la Culture. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Etienne de La Ville-sur-Illon, count de Lacepede // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ а б в www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.
  5. ↑ LIBRIS — Каралеўская бібліятэка Швецыі, 2018. Праверана 24 жніўня 2018.