Браніслаў Іванавіч

Футбол
Браніслаў Іванавіч
Агульная інфармацыя
Мянушка Бана
Нарадзіўся 22 лютага 1984(1984-02-22)[1][2] (40 гадоў)
Грамадзянства  Сербія
Рост 188 см
Вага 86 кг
Пазіцыя правы і цэнтральны абаронца
Клубная кар’ера[* 1]
2002—2003 Сацыялістычная Федэратыўная Рэспубліка Югаславія Срэм (Срэмска-Мітравіца) 19 (2)
2003—2006 Сербія і Чарнагорыя ОФК (Бялград) 55 (5)
2006—2008 Расія Лакаматыў (Масква) 54 (5)
2008—2017 Англія Чэлсі 261 (21)
2017—2020 Расія Зеніт (Санкт-Пецярбург) 90 (8)
2020—2021 Англія Вест Бромвіч Альбіён 13 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2003—2007 Сербія Сербія (да 21) 38 (4)
2005 Сербія і Чарнагорыя Сербія і Чарнагорыя 1 (0)
2006—2018 Сербія Сербія 104 (13)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 21 жніўня 2021.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 30 ліпеня 2020
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Брані́слаў Івана́віч (сербск.: Бранислав Ивановић; нар. 22 лютага 1984, Срэмска-Мітравіца, СФРЮ) — сербскі футбаліст, абаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Сербіі (2006—2018).

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пачаў прафесійную кар’еру ў клубе «Срэм» (Срэмска-Мітравіца) у 2002 годзе. У 2003—2006 гадах гуляў за бялградскі ОФК. У 2006—2008 гадах выступаў за маскоўскі «Лакаматыў». У 2006 годзе быў капітанам моладзевай зборнай Сербіі на чэмпіянаце Еўропы (U21) у Партугаліі. У фінальным турніры згуляў 4 матчы і забіў 1 гол. 16 студзеня 2008 года за 8,9 мільёну фунтаў перайшоў з «Лакаматыва» ў «Чэлсі», падпісаўшы кантракт на 3,5 гады.

Дазвол на працу ў Англіі Іванавічу выдаў лонданскі суд, які разглядаў пытанне 14 студзеня аб выдачы 23-гадоваму абаронцу брытанскай доўгатэрміновай працоўнай візы. Справа вырашалася менавіта праз суд, паколькі за апошнія два гады футбаліст не правёў 75 працэнтаў матчаў за нацыянальную зборную, як таго патрабуе брытанскае працоўнае заканадаўства.

Нягледзячы на вялікі кошт, які быў выплачаны за футбаліста, у сезоне 2007/08 ён гэтак і не выйшаў на поле ў асноўным складзе. Тым не менш, Браніслаў шмат разоў гуляў за рэзервовую каманду. У сувязі з гэтым, падчас летняга трансфернага вакна, з’явіліся чуткі аб сыходзе Іванавіча са «Стэмфард Брыдж» у Італію. Часцей за ўсё згадваліся «Ювентус» і «Мілан», якія мелі патрэбу ў той час у кваліфікаваных іграках абарончай лініі. Аднак, пасля прыходу новага трэнера Луіса Феліпі Скалары, Іванавіч пачаў выступаць у таварыскіх матчах і матчах Прэм’ер-лігі.

Больш чым праз восем месяцаў свайго знаходжання ў «Чэлсі», Іванавіч правёў свой першы матч у Кубку Футбольнай лігі супраць «Портсмута», які завяршыўся перамогай «сініх» з лікам 4:0. А дэбют у Прэм’ер-лізе адбыўся ў матчы супраць «Астан Вілы», у якім «сінія» перамаглі з лікам 2:0. Першы гол Браніслаў забіў 8 красавіка 2009 года ў браму «Ліверпула» ў чвэрцьфінале Лігі чэмпіёнаў на стадыёне «Энфілд Роўд». У гэтым жа матчы адбыўся яго другі мяч за «Чэлсі». У выніку «сінія» атрымалі перамогу над мерсісайдцамі з лікам 1:3.

1 лютага 2017 года было абвешчана аб пераходзе Іванавіча ў санкт-пецярбургскі «Зеніт»[3]. У сезоне 2019/2020 стаў капітанам каманды. У ліпені 2020 года пакінуў клуб[4].

У верасні 2020 года зноў апынуўся ў Англіі, далучыўшыся да «Вест Бромвіч Альбіён»[5]. Гуляў у клубе да канца сезона 2020/21, па выніках якога ён выбыў у Чэмпіёншып.

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

«Лакаматыў»:

«Чэлсі»:

«Зеніт»:

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ BRANISLAV IVANOVIC // Argentine Soccer Database
  2. ↑ Branislav Ivanovic // As — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
  3. ↑ «Зенит» объявил о переходе Ивановича. by.tribuna.com
  4. ↑ Иванович ушел из «Зенита». by.tribuna.com
  5. ↑ Бранислав Иванович перешел в "Вест Бромвич". football.by

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]