Бруна Максімавіч Пантэкорва | |
---|---|
італ.: Bruno Pontecorvo | |
Дата нараджэння | 22 жніўня 1913[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 24 верасня 1993[2][3][…] (80 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | фізік, вучоны-ядзершчык, навуковец |
Навуковая сфера | ядзерная фізіка[5], фізіка элементарных часціц, фізіка[5] і Навукова-даследчая работа[d][6] |
Месца працы | |
Навуковае званне | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Энрыка Фермі і Фрэдэрык Жаліо-Кюры |
Партыя | |
Член у | |
Прэміі | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Бру́на Максі́мавіч Пантэко́рва (22 жніўня 1913, Піза, Італія — 26 верасня 1993, Дубна, Маскоўская вобласць, Расія) — савецкі і расійскі фізік, адзін з пачынальнікаў эксперыментальных даследаванняў нейтрына. Акадэмік АН СССР (1964; член-карэспандэнт 1958).
Скончыў Рымскі ўніверсітэт (1933), дзе працаваў пад кіраўніцтвам Э. Фермі. З 1936 года — у навукова-даследчых установах Францыі, ЗША, Канады і Англіі.
З 1950 года — у Інстытуце ядзерных праблем АН СССР, з 1956 года — у Аб’яднаным інстытуце ядзерных даследаванняў (г. Дубна).
Навуковыя працы па ядзернай фізіцы, фізіцы высокіх энергій, фізіцы нейтрына і астрафізіцы.
Выканаў даследаванні па нейтроннай фізіцы і прапанаваў метад нейтроннага каратажу для пошукаў нафты (1941). Заклаў асновы радыехімічнага метаду рэгістрацыі сонечных нейтрына (1946). Выказаў гіпотэзу аб магчымасці асцыляцый нейтрына (1957—1958). Прапанаваў эксперымент на паскаральніках пратонаў па пошуку адрознення мюоннага нейтрына ад электроннага (1959). Даследаваў ролю нейтрына ў працэсах эвалюцыі зорак, што спрыяла стварэнню нейтрыннай астрафізікі.