Вярба трохтычынкавая | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Salix triandra L. | |||||||||||||||||
Сінонімы | |||||||||||||||||
|
Вярба трохтычынкавая[2], Лаза[3][4] (Salix triandra) — від кветкавых раслін з роду Вярба (Salix) сямейства Вярбовыя (Salicaceae).
У прыродзе арэал віду ахоплівае Паўночную Афрыку (Алжыр, Марока і Туніс) і умераныя раёны Еўразіі (ад Іспаніі да Японіі)[1].
Расце ў лясной, стэпавай і паўпустыннай зонах па берагах рэк, азёр, галоўным чынам у пойменнай частцы. Не падымаецца ў горы і адсутнічае ў Арктыцы і на Камчатцы.
Жаночая шышка
|
Куст вышынёй да 5-б м і дыяметрам ствала 7-8 см, радзей дрэва вышынёй да 8-10 м. Галіны тонкія, прамыя, гнуткія, аліўкава- або буравата- і жаўтлява-зялёныя, матавыя, маладыя слаба пакрыты валаскамі. Кара ствалоў і больш старых галін аддзяляецца тонкімі пласцінамі.
Пупышкі яйкападобныя, вострыя, рабрыстыя, прыціснутыя, голыя, светла-бурыя. Прылісткі ад пупышкападобна-яйкападобных да ланцэтных, зубчастыя, часта добра выяўленыя, доўга якія застаюцца. Лісце даўгавата-ланцэтнае, ланцэтнае, яйкападобна-эліптычнае, вузка эліптычнае, эліптычнае або вузкаланцэтнае, даўжынёй 4-15 см, шырынёй 0,5-3,5 см, завостранае, ля аснавання круглявае або клінаватае, па краі залозава-пільчатае або расстаўлена-зубчастае, зверху цёмна-зялёнае, знізу зялёнае ці шызае і бялёса-шызае, пры распусканні злёгку апушанае і не клейкія, пазней зусім голае. Хвосцікі звычайна з двума залозкамі блізу аснавання ліставай пласцінкі, спачатку валасістыя, пазней голыя, нярэдка рудаватыя або бурыя, даўжынёй 1-1,5 см.
Шышачкі на канцы кароткіх падгадаваных парасткавых, прамыя або выгнутыя, Тычынкавыя даўжынёй 3-10 см, жаночыя — 1,5-4 см, тонкія, рэдкакветныя, часта мутоўкавыя, духмяныя. Прыкветныя лускавінкі даўгаватыя, увагнутыя, даўжынёй 1,5-3 мм, аднакаляровыя, бледна-жоўтыя, па краі раснічастыя, па спінцы голыя. Тычынкі ў ліку трох, у выглядзе выключэння ў ліку двух, чатырох ці пяці, даўжынёй да 5 мм, свабодныя, пры аснаванні густа-кучарава-воласістыя, з жоўтымі пылавікамі.
Плод — голая каробачка даўжынёй да 5-6 мм і шырынёй 2-2,5 мм.
Цвіценне пасля распускання лісця, у красавіку — маі, часам другасна цёплай яснай восенню. Плоданашэнне ў маі — чэрвені.
Кара багатая саліцынам (4—5 %), танінамі (10—12 %).
Адварам кары маладых галін афарбоўваюць тканіны і сеткі ў жоўты колер.
Аднагадовыя дубцы выкарыстоўваецца для пляцення.
Драўніна шчыльная, белая, з бліскучым прыгожым адлівам, глейкая, але нетрывалая і не вельмі гнуткая.
Адна з лепшых парод для ўмацавання паўзучых і размываемых грунтоў, плацін. Дэкаратыўная.
Для Arvicola terrestris кара, лісце, пупышкі і маладыя галінкі гэтай і іншых прыбярэжных верб складаюць асноўны упадабаны корм.
Від Вярба трохтычынкавая ўваходзіць у род Вярба (Salix) сямейства Вярбовыя (Salicaceae) парадку Malpighiales.
яшчэ 36 сямействаў (згодна Сістэме APG II) | яшчэ звыш 500 відаў | ||||||||||||
парадак Malpighiales | род Вярба | ||||||||||||
аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Вярбовыя | від Вярба трохтычынкавая | |||||||||||
яшчэ 44 парадкі кветкавых раслін (згодна Сістэме APG II) |
яшчэ каля 57 родаў | ||||||||||||