Генры Халет Дэйл

Генры Халет Дэйл
англ.: Henry Hallett Dale
Дата нараджэння 9 чэрвеня 1875(1875-06-09)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 23 ліпеня 1968(1968-07-23)[1][2][…] (93 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
  • невядома[3]
Грамадзянства
Род дзейнасці урач, нейрабіёлаг, біяхімік, фізіёлаг
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Эрнест Генры Старлінг і John Newport Langley[d]
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Дыплом Генры Дэйла

Сэр Генры Халет Дэйл (англ.: Henry Hallett Dale, 9 чэрвеня 1875, Лондан, Англія23 ліпеня 1968) — англійскі нейрабіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (1936) (сумесна з Ота Лёві) «за адкрыцці, звязаныя з хімічнай перадачай нервовых імпульсаў».

Разам з хімікам Джорджам Баргерам выявіў невядомае раней біялагічна актыўнае рэчыва, у далейшым ідэнтыфікаванае як β-імідазаліл-этыламін і пазней атрымаў назву гістамін. Праз некалькі гадоў, у вопытах на жывёлах, Дэйл усталяваў, што ўвядзенне гістаміна, павялічваючы страўнікавую сакрэцыю, спрыяе развіццю язвавай хваробы.

Зноскі