Джавані Марэлі

Джавані Марэлі
італ.: Giovanni Morelli
Род дзейнасці мастацтвазнавец, гісторык, палітык, урач, пісьменнік, мастацкі крытык, калекцыянер мастацтва
Дата нараджэння 25 лютага 1816(1816-02-25)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 28 лютага 1891(1891-02-28)[1][2][…] (75 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
commander of the Order of the Crown of Italy‎
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Марэлі.

Джавані Марэлі, сапраўднае імя Нікалаас Шэфлер[3] (25 лютага 1816, Верона — 28 лютага 1891, Мілан) — італьянскі палітык і гісторык мастацтва.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Джавані Марэлі атрымаў адукацыю ў Мюнхенскім універсітэце. Быў дэпутатам і сенатарам. Менавіта яму прыпісваецца залажэнне асноў параўнальнага аналізу[4].

Асноўныя працы

[правіць | правіць зыходнік]

Шматлікія яго артыкулы па мастацкай крытыцы з'явіліся ў «Zeitschrift für bildende Kunst» за 1874—1876 гады пад псеўданімам Iwan Lermolieff. Пад тым жа псеўданімам ён выдаў «Die Werke italienischer in den Meister Galerien von München, Dresden u. Berlin» (Лейпцыг, 1880).

Галоўная яго праца — «Kunstkritische Studien über italienische Malerei» (1890—1893), тычыцца галерэй Баргезэ і Дорыя Памфілі ў Рыме, а таксама мюнхенскай, дрэздэнскай і берлінскай галерэй. Яго багатая карцінная галерэя (апісана Фрыцам, Бергама, 1892 год)  астаўлена ім у спадчыну роднаму гораду — Бергама, Акадэміі Карара.

У 1895 годзе ў Мілане Джавані Марэлі ўсталяваны помнік.

Зноскі

  1. ↑ а б Giovanni Morelli // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Casini T. Giovanni Giacomo Lorenzo Morelli // Dizionario Biografico degli Italiani — 2012. — Vol. 76. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Giovanni Morelli (Italian art critic) (англ.). — артыкул з Encyclopædia Britannica Online.
  4. ↑ Российский гуманитарный энциклопедический словарь(недаступная спасылка)

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Морелли, Джованни // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.