К’ель Абель | |
---|---|
дацк.: Kjeld Abell | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 25 жніўня 1901[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 5 сакавіка 1961[4][1][…] (59 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | драматург, сцэнограф, тэатральны рэжысёр, пісьменнік |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Прэміі |
Q11994407? (1948) Drachmannlegatet[d] (1951) Q8728222? (1952) Q11975085? (1953) Q19376366? (1956) Holberg Medal[d] (1957) |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
К’ель Абель (дацк.: Kjeld Abell; 25 жніўня 1901, Рыбе — 5 сакавіка 1961, Капенгаген) — дацкі драматург, стваральнік філасофска-сімвалічнай драмы. З 1927 быў тэатральным мастаком. У камедыі «Згубленая мелодыя» (1935), «Ева адбывае сваю дзіцячую павіннасць» (1936) выказваецца думка пра грамадскае прызначэнне чалавека. Аўтар антынацысцкіх п’ес «Ганна Сафі Хельвіг» (1939) і «Сількебарг» (1946) пра дацкі Супраціў. У алегарычнай драме «Дні на воблаку» (1947) Абель перасцерагае пра небяспеку атамнай вайны. Драмы «Андэрсан, або Казка яго жыцця» (1955), «Дама з камеліямі» (1959) прасякнуты песімізмам.