Марчэла Мальпігі | |
---|---|
італ.: Marcello Malpighi | |
Дата нараджэння | 10 сакавіка 1628[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 лістапада 1694[1][3] (66 гадоў) |
Месца смерці | |
Род дзейнасці | заолаг, анатам, батанік, энтамолаг |
Навуковая сфера | біялогія |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Джавані Альфонса Барэлі[4] |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сістэматык жывой прыроды | |
---|---|
Назвы раслін, апісаных ім, могуць адзначацца скарачэннем «Malpighi»
З пункту гледжання Міжнароднага кодэкса батанічнай наменклатуры навуковыя назвы раслін, апублікаваныя да 1 мая 1753 г., не лічацца сапраўды апублікаванымі, і ў сучаснай навуковай літаратуры гэта скарачэнне практычна не сустракаецца. |
Марчэла Мальпігі (італ.: Marcello Malpighi; 10 сакавіка 1628, Крэвалькорэ — 30 лістапада 1694, Рым) — італьянскі біёлаг і ўрач.
Адзін з заснавальнікаў мікраскапічнай анатоміі раслін і жывёл, праводзіў даследаванні ў вобласці гісталогіі, эмбрыялогіі і параўнальнай анатоміі.
Член Лонданскага каралеўскага таварыства (з 1668).
У 17 гадоў паступіў у Балонскі ўніверсітэт, скончыў у 1653, атрымаўшы ступень доктара медыцыны.
У 1656 заняў пасаду прафесара ў гэтым універсітэце.
Неўзабаве стаў прафесарам тэарэтычнай медыцыны Пізанскага ўніверсітэта і на тры гады пераехаў у Пізу. У Пізе пазнаёміўся з Джавані Альфонса Барэлі, які аказаў вялікі ўплыў на погляды Мальпігі. Барэлі развіваў ідэі ятрафизікі, разглядаў фізіялагічныя і анатамічныя з’явы з пункту гледжання механікі.
У 1659 Мальпігі вярнуўся ў Балонню, з 1662 па 1666 быў прафесарам універсітэта ў Месіна, затым быў вымушаны вярнуцца назад у Балонскі ўніверсітэт, дзе выкладаў практычную медыцыну да 1691.
У 1691 Папа Інакенцій XII запрасіў Мальпігі ў Рым у якасці лекара. Выкладаў медыцыну ў Папскім каледжы.
Фота на Вікісховішчы |