Ма Цзюнь

Ма Цзюнь
Дата нараджэння: 22 мая 1968(1968-05-22) (56 гадоў)
Месца нараджэння:
Грамадзянства:
Узнагароды і прэміі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ма Цзюнь (кіт. спр. 马军, піньінь Mǎ Jūn, нарадзіўся ў 1968 годзе) — кітайскі журналіст, пісьменнік, грамадскі дзеяч, абаронца навакольнага асяроддзя, экалагічны кансультант і сацыяльны прадпрымальнік  (руск.) (бел.. Заснавальнік і кіраўнік Пекінскага Інстытута грамадскіх і экалагічных спраў  (руск.) (бел. — адной з самых дынамічных экалагічных няўрадавых арганізацый, якая ўкараняе ў Кітаі мадэлі і праграмы ўстойлівага развіцця, — а таксама Пекінскага інстытута фінансаў і ўстойлівага развіцця (з 2020 года).

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіліся ў 1968 годзе Ціндаа, неўзабаве сям’я пераехала ў Пекін, на радзіму маці. У 1993 годзе Ма пачаў працаваць у Ганконгскай газеце «South China Morning Post  (руск.) (бел.» і хутка праславіўся як адзін з першых у Кітаі рэпарцёраў, якія пішуць на экалагічныя тэмы. У 1999 годзе Ма, які шмат падарожнічаў па краіне, выдаў кнігу «Водны крызіс Кітая» (China’s Water Crisis, Zhongguo shui weiji), якая стала першай важнай публікацыяй аб экалагічным стане Кітая (яе часта параўноўвалі з «Маўклівай вясной» Рэйчэл Карсан)[1][2].

У 2004 годзе Ма як Yale World Fellow вывучаў у ЗША экалагічнае заканадаўства і іншыя спадарожныя дысцыпліны, У 2006 годзе ён заснаваў у Пекіне некамерцыйную арганізацыю Інстытут грамадскіх і экалагічных спраў  (руск.) (бел.. У гэтым жа годзе амерыканскі часопіс «Time» назваў Ма адным са ста самых уплывовых людзей свету (артыкул пра яго напісаў акцёр Эдвард Нортан). У 2007 годзе Ма запускае карту забруджвання вады (пазней яго інстытут запусціў аналагічныя анлайн-карты забруджвання паветра і забруджвання глебы цяжкімі металамі). У 2008 годзе амерыканская Wal-Mart Stores  (руск.) (бел. становіцца першай буйной карпарацыяй, чые крамы апынуліся ў базе дадзеных Інстытута[1][3][4].

Узнагароды і прэміі

[правіць | правіць зыходнік]

У 2009 годзе Ма атрымаў прэстыжную прэмію Рамона Магсайсая (Азіяцкі эквівалент Нобелеўскай прэміі). У 2010 годзе па ініцыятыве Ма ў Кітаі пачалася кампанія супраць буйных тэхналагічных кампаній, якія забруджвалі навакольнае асяроддзе. У 2011 годзе справаздача інстытута асвятліла непрыглядную дзейнасць Apple у Кітаі. У 2012 годзе Ма быў названы пераможцам Прэміі Голдманаў ў галіне аховы навакольнага асяроддзя  (руск.) (бел.[1][5][6][7][8]. У 2015 годзе атрымаў прэмію за Сацыяльнае прадпрымальніцтва  (руск.) (бел. ад Фонда Скола  (руск.) (бел.[9]. Уладальнік прэміі Прынца Клауса[en] (2017).

Зноскі

  1. ↑ а б в Ma Jun (англ.). Fast Company & Inc. Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2015. Праверана 14 мая 2015.
  2. ↑ Ma Jun (англ.). National Geographic. Архівавана з першакрыніцы 20 жніўня 2012. Праверана 14 мая 2015.
  3. ↑ Ma Jun (англ.). Yale World Fellows. Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2015. Праверана 14 мая 2015.
  4. ↑ The 2006 TIME 100. Ma Jun (англ.). Time Inc.. Архівавана з першакрыніцы 14 снежня 2014. Праверана 14 мая 2015.
  5. ↑ Institute of Public and Environmental Affairs (англ.)(недаступная спасылка). Rockefeller Brothers Fund. Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2015. Праверана 14 мая 2015.
  6. ↑ Ma Jun (англ.). Woodrow Wilson International Center for Scholars. Архівавана з першакрыніцы 18 мая 2015. Праверана 14 мая 2015.
  7. ↑ In China, Pollution Worsens Despite New Efforts (англ.). The New York Times. Архівавана з першакрыніцы 19 мая 2015. Праверана 14 мая 2015.
  8. ↑ Ma Jun (англ.). Goldman Environmental Foundation. Архівавана з першакрыніцы 25 красавіка 2015. Праверана 14 мая 2015.
  9. ↑ Ma Jun (англ.). Skoll Foundation. Архівавана з першакрыніцы 10 верасня 2015. Праверана 14 мая 2015.