Наталля Яўгенаўна Мішкуцёнак

Наталля Яўгенаўна Мішкуцёнак
руск.: Наталья Евгеньевна Мишкутёнок
Пол жанчына
Спецыялізацыя фігурнае катанне
Нарадзілася 14 ліпеня 1970(1970-07-14) (54 гады)
Грамадзянства
Трэнер Тамара Мікалаеўна Масквіна
Рост 159 см[1]
Вага 50 кг[1]

Наталля Яўгенаўна Мішкуцёнак (нар. 14 ліпеня 1970, Мінск, Беларуская ССР) — савецкая фігурыстка, выступала ў парным катанні з Артурам Дзмітрыевым  (руск.) (бел.. Алімпійская чэмпіёнка 1992 года і сярэбраны прызёр Алімпіяды 1994 года. Заслужаны майстар спорту СССР (1992).

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

З партнёрам Артурам Дзмітрыевым  (руск.) (бел. трэніравалася ў Ленінградзе ў Тамары Масквіной з 1986. Пара практычна адразу выконвала два розныя трайныя скачкі (упершыню сярод пар тулуп  (руск.) (бел. або сальхаў  (руск.) (бел.), што абумовіла поспех. У 1987 годзе пара заняла 4-е месца на турніры на прызы газеты «Маскоўскія навіны», у 1988 годзе выйграла гэты турнір. У 1988/89 пара выйграла Сусветную ўніверсіяду і была другой на чэмпіянаце СССР. У 1988 годзе дэбютавала на чэмпіянаце Еўропы, але на чэмпіянат свету патрапіла ўпершыню ў 1990 годзе з-за найвострай канкурэнцыі ў савецкай школе ў тыя гады. У кароткай праграме пары другая, але ў адвольнай, пастаўленай у арыгінальным стылі (на яўрэйскія народныя мелодыі), нягледзячы на чыста выкананы максімальна складаны набор элементаў (патройны тулуп, патройная падкрутка  (руск.) (бел. і два патройныя выкіды  (руск.) (бел.), толькі трэцяя.

У сезоне 1990/91 Т. М. Масквіна паставіла выключна гарманічную праграму «Мроі кахання» на музыку Ферэнца Ліста, якая стала шэдэўрам у фігурным катанні, з найпрыгожымі лініямі, дзіўным узаемадзеяннем партнёраў, цэлай серыяй разнастайных спіраляў  (руск.) (бел. і тодэсаў  (руск.) (бел., якая доўжылася апошнія 1,5. праграмы. Праграма прынесла перамогі на ўсіх спаборніцтвах, чэмпіянатах Еўропы, свету і Алімпійскіх гульнях (у 1991-92), у тым ліку чатыры адзнакі 6,0 на чэмпіянаце свету 1992, выстаўленыя ўпершыню за 13 гадоў.

Затым пара пераходзіць у прафесіяналы, у 1992 выйграе турнір U.S. Open, аднак на чэмпіянаце свету сярод прафесіяналаў і турніры Challenge of Champions — толькі трэцяя.

Пара вярнулася ў аматарскае катанне на сезон 1993/94. На чэмпіянаце Еўропы ў кароткай праграме памыляецца ў падтрымцы, пасля чаго адбыўся рэдкі казус у гісторыі фігурнага катання: суддзя з Чэхіі памылкова ўвёў у сістэму адзнакі 4,4/4,7 замест 5,4/5,7, якія адлюстраваліся на табло. Нягледзячы на ўсе просьбы суддзі выправіць памылку Іса адказаў забаронай. Пара аказалася пятай, але ў адвольнай праграме — другой, што дазволіла атрымаць выніковую бронзу. На Алімпійскіх гульнях як кароткая, так і адвольная праграма былі даведзены да дасканаласці і выкананы абсалютна чыста і захапляльна эмацыйна (на музыку С. Рахманінава), толькі гістарычны выступ пары Гардзеева  (руск.) (бел.—Грынькоў  (руск.) (бел. не дазволіў пары Мішкуцёнак—Дзмітрыеў другі раз атрымаць золата.

Неўзабаве пасля Алімпіяды 1994 года Мішкуцёнак і Дзмітрыеў вырашылі расстацца. Дзмітрыеў працягнуў спартыўную кар’еру і разам з Аксанай Казаковай  (руск.) (бел. выйграў золата Алімпіяды 1998 года, а Наталля Мішкуцёнак адправілася ў ЗША вывучаць англійскую мову. Там яна выйшла замуж за хакеіста Крэйга Шэпарда  (руск.) (бел., з якім час ад часу выступала ў шоу  (руск.) (бел..

Пазней яны з Шэпардам развяліся, і Наталля выйшла замуж за дызайнера інтэр’ераў Алана Хайнлайна. 16 студзеня 2006 года нарадзіла дачку Наташу Алену Мішкуцёнак Хайнлайн.

Зноскі

  1. ↑ а б Olympedia — 2006.