Нямецкі рамантызм

Нямецкі рамантызм — дамінантны кірунак у філасофіі, мастацтве і культуры нямецкамоўных краін канца XVIII — пачатку XIX стагоддзяў.

Раннія нямецкія рамантыкі мерыліся сінтэзаваць новы адменнік культуры, філасофіі і навукі, азіраючыся на Сярэднявечча як на больш простую мадэль узаемадзеяння культуры і чалавека. Тым не менш, з цягам часу раннія рамантыкі ўсё больш усведамлялі кволасць таго адзінства, якога яны шукалі^[1]. Познія ж нямецкія рамантыкі адзначалі больш моцны ўплыў штодзённай рэчаіснасці на з першага погляду ірацыянальныя і звышнатурльныя праекцыі розуму паэтычнага творцы. У прыватнасці, нямецкі паэт Генрых Гейнэ крытыкаваў ранніх рамантыкаў за разгляданне Сярэднявечча ў якасці мадэлі адзінства паміж мастацтвам і грамадствам^[1].

Выбітныя асобы нямецкага рамантызму

Ключавыя постаці нямецкага рамантызму:

Літаратары і філосафы

Кампазітары

Артысты

Зноскі

↑ ^а ^б German literature (англ.). Encyclopædia Britannica (9 мая 2011).

Гл. таксама

Гайдэльбергскі рамантызм

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нямецкі рамантызм
Фонд Каспара Давіда Фрыдрыха^(англ.) Архівавана 27 кастрычніка 2008.
Архіў Эрмітаж^(англ.) Архівавана 11 снежня 2008.

[ref1-1] а ^б German literature (англ.). Encyclopædia Britannica (9 мая 2011).

[1]