Пётр Андрэевіч Вяземскі | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 12 (23) ліпеня 1792[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 10 (22) лістапада 1878[1] (86 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Andrey Vyazemsky[d] |
Жонка | Vera Vyazemskaya[d] |
Дзеці | Pavel Vyasemsky[d], Maria Petrovna Valueva (nee Vyazemskaya)[d], Praskoviya Petrovna Vyazemskaya[d] і Nadezhda Petrovna Vyazemskaya[d] |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | паэт, перакладчык, мовазнавец, пісьменнік, журналіст, літаратурны крытык, гісторык, мемуарыст, Паланафілія |
Жанр | эпіграма, сатыра і біяграфія |
Мова твораў | руская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у | |
Узнагароды | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Цытаты ў Вікіцытатніку |
Князь Пётр Андрэевіч Вяземскі (руск.: Пётр Андре́евич Вя́земский, 12 [23] ліпеня 1792, Масква — 10 [22] лістапада 1878, Бадэн-Бадэн) — рускі паэт, літаратурны крытык, гісторык, перакладчык, публіцыст, мемуарыст, дзяржаўны дзеяч. Сузаснавальнік і першы старшыня Рускага гістарычнага таварыства (1866), сапраўдны член Акадэміі Расійскай (1839), ардынарны член Імператарскай Санкт-Пецярбургскай Акадэміі навук (1841). Камергер (1831), тайны саветнік (1855), обер-шэнк (1866). Бацька гісторыка літаратуры і археаграфіі Паўла Вяземскага. Блізкі сябра і пастаянны карэспандэнт А. С. Пушкіна.