Раланда дэ Тэла | |
---|---|
Дата нараджэння | 14 верасня 1888 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 9 кастрычніка 1967 (79 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Званне | brigadier general[d] |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні |
Хеліядора Раланда дэ Тэла-і-Кантас (ісп.: Heliodoro Rolando de Tella y Cantos; 14 верасня 1888 — 9 кастрычніка 1967) — іспанскі ваенны дзеяч, брыгадны генерал, удзельнік Рыфскай вайны і грамадзянскай вайны ў Іспаніі .
Нарадзіўся ў Гамеане (правінцыя Луга). Паходзіў з сям’і заможных сялян. Скончыў Таледскую пяхотную акадэмію. Служыў у Іспанскім Марока. Удзельнічаў у Рыфскай вайне, падчас якой атрымаў некалькі ўзнагарод[1].
З моманту стварэння Другой іспанскай рэспублікі ў 1931 годзе дэманстраваў вялікую варожасць да новага рэжыму[2]. У 1932 годзе ўдзельнічаў ў Санхурхадзе[3], няўдалым дзяржаўным перавароце пад кіраўніцтвам генерала Санхурха[4], за што дэпартаваны ў Вілу Сіснерас (Іспанская Сахара). Амніставаны ў 1934 годзе.
Пасля ліпеньскага паўстання 1936 года і пачатку грамадзянскай вайны далучыўся да нацыяналістаў[5]. На чале калоны ўдзельнічаў у Эстрэмадурскай аперацыі, бітвах за Мерыду[6] і за Бадахос[7].
У ходзе баёў пад Мадрыдам узначальваў войскі нацыяналістаў на фронце Усера і пад Сьюдад Універсітарыяй. Падчас гэтых падзей быў паранены[8]. Пасля папраўкі змагаўся на Эбра і ў Каталоніі.
12 ліпеня 1940 года быў прызначаны камандзірам 81-й дывізіі[9]. У 1941 годзе заняў пасаду ваеннага губернатара Бургоса[10]. Пазней стаў ваенным губернатарам Луга[1].
У 1943 годзе за адміністрацыйныя парушэнні быў пазбаўлены ўсіх воінскіх узнагарод. Прычыны заключаліся ў тым, што Тэла выкарыстоўваў транспартныя сродкі і ваенны персанал на сваёй мукамольнай фабрыцы. Па іншай версіі, гэта адбылося з-за манархічных поглядаў генерала[11].