Руска-турэцкая вайна (1787—1791)

Руска-турэцкая вайна 1787—1791
Асноўны канфлікт: Руска-турэцкія войны
Аблога Ачакава, 1788 г.
Дата	12 жніўня 1787 - 9 студзеня 1792
Месца	Малдавія, Бесарабія, Буджак, Сербія, Чорнае мора
Вынік	перамога Расіі, заключэнне Яскага міру
Змены	Яскі мір
Праціўнікі
Расійская імперыя Свяшчэнная Рымская імперыя (Аўстрыя) Асманская імперыя
Камандуючыя
Р. А. Пацёмкін П. А. Румянцаў М. В. Рэпнін А. В. Сувораў Ф. Ф. Ушакоў Іосіф II Андраш Хадзік Эрнст Гідэён Лаўдан Фрыдрых Кобургскі Абдул-Хамід I Юсуф-аручы Эскі-Гасан
Сілы бакоў
100 000[1]  ?
Страты
55 000 забіта і паранена  10 000 забіта і паранена 77 000
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Руска-турэцкая вайна (1787—1791/1792) — вайна, якую вялі паміж сабою Расія і Аўстрыя (з 1788), з аднаго боку, і Турцыя, з другога.

Турэцкія вярхі былі рэзка незадаволеныя стратай Крыму (далучаны да Расіі ў 1783) і пераходам пад расійскую апеку Грузіі (1783; гл. Георгіеўскі трактат); Турцыя абвясціла вайну Расіі 13(24).8.1787.

У ходзе вайны перамогі расійскага, а потым расійска-аўстрыйскага войска (гл. руска-аўстрыйскі саюзны дагавор, 1781) пад началам В. А. Суворава пад Кінбурнам (1787), Факшанамі, на р. Рымнік (1789), пад Ізмаілам (1790) і пад Анапай (1791) і расійскага флоту пад началам Ф. Ф. Ушакова ў Керчанскай бітве і каля в. Тэндра (1790) аслабілі турэцкія ваенныя сілы. Канчаткова змусілі Турцыю да міру расійскія перамогі ў Мачынскай бітве і ў Каліакрыйскай марской бітве (1791). Вайна скончылася падпісаннем Яскага дагавору (29.12.1791/1792).^[2][2]

Зноскі

1. История русской армии. М.: ЭКСМО, 2007.
2. ВЭС-83. С.64?.

Літаратура

• Военный энциклопедический словарь / Пред. Гл. ред. комиссии Н. В. Огарков. — М.: Воениздат, 1983. — 863 с. (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Руска-турэцкая вайна (1787—1791)