Рэймскі сабор

Кафедральны сабор
Рэймскі сабор
Cathédrale Notre-Dame de Reims
49°15′13″ пн. ш. 4°02′03″ у. д.^HGЯO
Краіна	Францыя
Горад	Рэймс
Канфесія	Рымска-каталіцкая царква
Епархія	Рэймскае архібіскупства
Благачынне	Q100981916?[1]
Архітэктурны стыль	готыка
Архітэктар	Jean d'Orbais^[d]
Дата заснавання	XIII стагоддзе
Будаўніцтва	1211—1275 гады
Вышыня	81 м
Сайт	cathedrale-reims.com
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рэймскі сабор (фр.: Notre-Dame de Reims) быў пабудаваны ў XIII ст., гэта значыць пазней Сабора Парыжскай Божай Маці і Шартрскага сабора, але значна раней, чым саборы ў Страсбургу, Ам’ене і Бавэ.

Рэймскі сабор з’яўляецца адным з самых вядомых узораў гатычнага мастацтва ва Францыі дзякуючы сваёй архітэктуры і скульптурным кампазіцыям і ўваходзіць у спіс сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Пачынаючы з перыяду Сярэднявечча і да XIX стагоддзя гэты сабор быў месцам каранацыі практычна ўсіх французскіх манархаў.

Гісторыя

V стагоддзе: Першы сабор, пабудаваны святым біскупам Ніказіем (Saint Nicaise) на месцы гала-рымскіх тэрм. Ужо тады ён быў прысвечаны Маці Божай.

Каля 498: Святы Рэмігій хрысціў у Рэймскім саборы Хлодвіга I.

816: Сын Карла Вялікага Людовік Набожны абраў Рэймс месцам, дзе ён каранаваўся ў якасці імператара.

1027: Каранацыя Генрыха I. Легенда пра сасуд з міро (фр.: Sainte Ampoule) і палітычная магутнасць Рэймскага архібіскупства сталі прычынамі таго, што сабор стаў сталым месцам каранацыі французскіх кіраўнікоў.

1210: Пажар знішчыў стары сабор.

1211, 6 мая: Архібіскуп Рэймса Абры дэ Умбер (фр.: Aubry de Humbert) заклаў тут новы сабор Маці Божай, які існуе і дагэтуль.

У будаўніцтве новага будынка сабора бралі ўдзел чатыры архітэктара:

• з 1211: Жан д'Арбэ (фр.: Jean d'Orbais).
• 1231—1237: Жан-ле-Лу (што можа быць перакладзена як Жан Воўк) (фр.: Jean-le-Loup).
• 1247—1255: Гашэ Рэймскі (фр.: Gaucher de Reims).
• паміж 1255 і 1285: Бернар Суасонскі (фр.: Bernard de Soissons).

XVI стагоддзе — у Рэймскі сабор трапляе славянскае Рэймскае евангелле, на якім, як на таямнічым рукапісе, прысягаюцца каралі.

1825, 29 мая: Апошняя каранацыя ў Рэймсе — Карл X.

Зноскі

1. https://messes.info/lieu/51/reims/cathedrale-notre-dame

Літаратура

• Рэймскі сабор // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 564. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
• Всеобщая история искусств. Том 2. Искусство средних веков. Книга первая. — Академия художеств СССР. Институт теории и истории изобразительных искусств.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Notre-Dame de Reims

Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 601 рус. • англ. • фр.

• Афіцыйны сайт Рэймскага сабора (фр.)
• Рэймскі сабор на сайце ЮНЕСКА (англ.), (фр.)
• Рэймскі сабор у энцыклапедыі «Кругосвет»