Сандалі

Сандалі (грэч. σανδάλιον[1], мн. л. σανδάλια) — лёгкі абутак з падэшвы (часта без абцасаў), замацоўваецца на назе папружкамі або вяроўкамі.

Сандалі — адзін з самых старажытных відаў абутку ў народаў, якія жылі ў цёплым клімаце. Старажытныя сандалі (каля 10 тыс. гадоў назад), добра захаваліся пад пластом вулканічнага попелу, выяўленыя пры раскопках пячоры Форт-Рок у штаце Арэгон. Таксама сандалі былі распаўсюджаны ў старажытных вавіланян, егіпцян, грэкаў і рымлян. Старажытныя егіпцяне выраблялі гэты абутак з саломы, лыка або папірусу.

Рымляне называлі свае сандалі solea. Сандалі прызначаліся для таго, каб гарачы пясок не прыпякаў ступні ног і чалавек не стамляўся ад спякоты і знямогі.

Сапраўдны пераварот сандалі перажылі ў 20-я гады 19-га стагоддзя, калі гэты від абутку зведаў вялікія перайначванні.

Сандалі адрозніваюцца па тыпах, у асноўным па тыпу падэшвы і абцаса:

  • сандалі на платформе
  • сандалі на танкетцы
  • сандалі на абцасе
  • в'етнамкі
  • басаножкі

Зноскі

  1. Слоўнік іншамоўных слоў : у 2 т. / А. М. Булыка. — Мінск : БелЭн, 1999.  — Т. 2 : М—Я. — 1999. — С. . — 736 с. — ISBN 985-11-0153-2, С.347