Томас Лубанга | |
---|---|
Дата нараджэння | 29 снежня 1960 (63 гады) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | КАД, пазней СКП |
Род войскаў | паўстанцкае апалчэнне |
Бітвы/войны | Другая кангалезская вайна, Ітурыйскі канфлікт |
Томас Лубанга Дзьіла (фр.: Thomas Lubanga Dyilo; нар. 29 снежня 1960[2]) — кангалезскі ваенны злачынец, заснавальнік групоўкі «Саюз кангалезскіх патрыётаў». Першы асуджаны Міжнародным крымінальным судом[3][4].
Нарадзіўся ў Джыбе, сучасная правінцыя Ітуры ў ДР Конга[2]. Выхадзец з народа хема[5]. Скончыў Універсітэт Кісангані, атрымаўшы ступень у галіне псіхалогіі[6].
Падчас Другой кангалезскай вайны быў адным з кіраўнікоў групоўкі «Кангалезскае аб’яднанне за дэмакратыю». У ліпені 2001 годзе пакінуў арганізацыі і ўтварыў фракцыю «Саюз кангалезскіх патрыётаў»[7]. На чале гэтай групоўкі Лубанга стаў адным з ключавых фігур у Ітурыйскіх канфлікце[8]. Падчас баявых дзеянняў яго атрады здзейснілі шматлікія напады на мірных жыхароў (у тым ліку на глебе міжэтнічнай нянавісці), выкарыстоўвалі дзяцей-салдат і заўважаны ў іншых парушэннях правоў чалавека[9][10][11].
13 чэрвеня 2002 года падчас паездкі ў Кіншасу Лубанга быў арыштаваны, але праз дзесяць тыдняў вызвалены ў абмен на выкрадзенага міністра ўрада[12].
9 сакавіка 2005 года[13] ў сувязі з забойствам дзевяці бангладэшскіх міратворцаў[14] былы лідар баевікоў (да таго часу «Саюз кангалезскіх патрыётаў» зарэгістраваўся як палітычныя партыя[15]) затрыманы. Першапачаткова яго трымалі пад вартай у адным з самых раскошных гатэляў Кіншасы, але праз некалькі месяцаў перавялі ў цэнтральную гарадскую турму[8]. 17 сакавіка 2006 года арыштаванага перадалі Міжнароднаму крымінальнаму суду[16][17].
Лубанга быў прызнаны вінаватым у выкраданні хлопчыкаў і дзяўчынак ва ўзросце да 15 гадоў і прымусе іх удзельнічаць у вайне. 10 ліпеня 2012 года ён прысуджаны да 14 гадоў турмы[3][18]. Вызвалены 15 сакавіка 2020 года, адбыўшы поўны тэрмін пакарання (з улікам утрымання пад вартай да вынясення прысуду)[19].