Фарынгіт | |
---|---|
МКХ-10 | J02., J31.2 |
МКБ-10-КМ | J02 і J02.9 |
МКХ-9 | 462, 472.1 |
МКБ-9-КМ | 462[1][2], 472[1][2] і 478.20[1][2] |
DiseasesDB | 24580 |
MedlinePlus | 000655 |
eMedicine | emerg/419 |
MeSH | D010612 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Фарынгіт (лац.: Pharyngitis) — запаленне слізістай абалонкі і лімфоіднай тканкі глоткі.
Асноўная прычына фарынгіту — гэта ўдыханне халоднага ці забруджанага паветра, уплыў хімічных раздражненняў (спірт, тытунь). Інфекцыйны фарынгіт можа быць справакаваны рознымі мікраарганізмамі (стрэпта-, стафа-, пнеўмакокі), а таксама вірусамі (грып, адэнавірусы) і грыбамі роду Кандыда. Нярэдка фарынгіт развіваецца з прычыны распаўсюджвання інфекцыі за межы цэнтру запалення, прылеглага да глоткі (сінусіт, рыніт, карыес).
Адрозніваюць востры і хранічны фарынгіт.
Востры фарынгіт развіваецца непасрэдна пасля ўздзеяння на слізістую абалонку глоткі агрэсіўнага фактару (інфекцыі, раздражняльны газ і інш.) Цячэнне вострага фарынгіту спрыяльнае.
Хранічны фарынгіт можа быць наступствам недалечанага вострага фарынгіту, а таксама самастойным захворваннем, якое ўзнікае пры працяглым раздражненні слізістай абалонкі глоткі. У развіцці хранічнага фарынгіту адзначаюцца фазы абвастрэння і рэмісіі.