Фрыдрых Аўгуст Кекуле

Фрыдрых Аўгуст Кекуле
ням.: Friedrich August Kekulé von Stradonitz
Дата нараджэння 7 верасня 1829(1829-09-07)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 13 ліпеня 1896(1896-07-13)[1][2][…] (66 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Karl Kekulé[d]
Жонка Stephanie Drory[d] і Luise Högel[d]
Дзеці Stephan Kekulé von Stradonitz[d]
Род дзейнасці хімік, педагог, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера хімія[6] і арганічная хімія
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Юстус Лібіх, Heinrich Will[d][7] і John Stenhouse[d]
Вядомыя вучні Юлiус Лотар фон Меер, Якаб Хендрык вант Гоф і Герман Эміль Фішэр
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрыдрых Аўгуст Кекуле фон Штрадоніц (ням.: Friedrich August Kekulé von Stradonitz; 7 верасня 1829, Дармштат — 13 ліпеня 1896, Бон) — нямецкі хімік-арганік, ужыў тэорыю валентнасці да арганічных рэчываў.

Нарадзіўся ў сям’і службоўца. У юнацтве збіраўся стаць архітэктарам і пачаў вывучаць архітэктуру ў Гісенскім універсітэце; праслухаўшы курс лекцый Ю. Лібіха ў дармштацкім Вышэйшым тэхнічным вучылішчы, зацікавіўся хіміяй. У 1849 годзе Кекуле пачаў вывучэнне хіміі ў Лібіха; пасля заканчэння ўніверсітэта ў 1852 годзе Кекуле з’ехаў у Парыж, дзе займаўся хіміяй у Жана Дзюма, Шарля Вюрца і Шарля Жэрара. Вярнуўшыся ў 1856 годзе ў Германію, заснаваў хімічную лабараторыю ў Гайдэльбергу. Прыват-дацэнт у Гайдэльбергскім (1856—1858) і прафесар у Генцкім (1858—1865) універсітэтах; з 1865 года да канца жыцця прафесар Бонскага ўніверсітэта (у 1877—1878 гг. рэктар).

Зноскі

  1. а б Friedrich August Kekulé von Stradonitz — 2009.
  2. а б Rocke A. J. August Kekule von Stradonitz // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Кекуле Фридрих Август // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. а б в www.accademiadellescienze.it Праверана 1 снежня 2020.
  5. а б в г д е Biographisches Jahrbuch und Deutscher Nekrolog / Hrsg.: A. BettelheimB. — Т. 1, 1896. — S. 412–414.
  6. Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  7. Матэматычная генеалогія — 1997.