Хвоя чорная

Хвоя чорная
Агульны выгляд расліны
Навуковая класіфікацыя
Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Хвойныя Клас:  Хвойныя Парадак:  Хвоі Сямейства:  Хваёвыя Род:  Хвоя Від:  Хвоя чорная
Міжнародная навуковая назва
Pinus nigra J.F.Arnold, 1785
Сінонімы
Abies marylandica Dallim. & A.B.Jacks. Abies novae-angliae K.Koch Pinus austriaca Höss Pinus banatica Georgescu & Ionescu Pinus nigra Link nom. illeg. Pinus nigricans Host
Арэал
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   183364 NCBI   58042 EOL   1061736 GRIN   t:28498 IPNI   677088 TPL   kew-2562349

Хвоя чорная^[1], Хвоя чорная аўстрыйская, Хвоя аўстрыйская^[2] (Pinus nigra) — хваёвае дрэва; біялагічны від роду Хвоя (Pinus) сямейства Хваёвыя (Pinaceae).

Батанічнае апісанне

Батанічная ілюстрацыя з кнігі «Köhler’s Medizinal-Pflanzen», 1887

Дрэва вышынёй 20—55 м, з пірамідальнай у маладых і парасонападобнай кронай у старых дрэў. Галіны на канцы больш ці менш узыходзячыя. Аднагадовыя парасткі шэра-бурыя. Кара чорна-шэрая, глыбокабарозная. Узрост дрэў можа дасягаць 600—800 гадоў.

Ігліца даўжынёй 8—14 см, шырынёй 1,6—1,8 мм, цёмна-зялёная, слаба бліскучая або матавая, па дзве штукі ў пучку, цвёрдая, завостраная, прамая ці некалькі сагнутая, нярэдка скручаная.

Шышкі яйкападобныя або некалькі падоўжаныя, даўжынёй 5—7,5 см, шырынёй 2—3,5 см, жоўта-карычневыя, бліскуча-шэра-бурыя, на кароткіх хвосціках, размешчаны на галінах гарызантальна, раскрываюцца на трэці год. Насенне падоўжана- яйкападобнае, даўжынёй 4—6 мм, шэрае, дробна-плямістае.

Распаўсюджанне і экалогія

Арэал, па большай частцы, знаходзіцца ў паўночным Міжземнамор'і, ёсць некалькі раёнаў у Марока і Алжыры.

Расце ў гарах, у асноўным на вапнавых глебах, радзей на прадуктах разбурэння магматычных парод. Падымаецца ў горы да вышыні ў 1400—1500 метраў.

Лепш за ўсё расце на адкрытых, сонечных месцах, але можа пераносіць бакавое ацяненне. Расліна ветра- і засухаўстойлівая.

Выкарыстанне

Вельмі дэкаратыўная і перспектыўная парода з-за ўстойлівасці ва ўмовах горада. Дзякуючы густому ахваенню і цёмнай афарбоўцы ствала стварае больш цяністыя насаджэнні, чым хвоя звычайная. Прыдатная для крайняга захаду, поўдня стэпавай зоны Паўночнага Каўказа.

Зоны марозаўстойлівасці: ад 5b да больш цёплых.

Кара и шышка хвоі чорнай

Класіфікацыя

Віды, па адных дадзеных, падзелены на два падвіды з трыма разнавіднасцямі у кожным:

Pinus nigra subsp. nigra — усходняя разнавіднасць

• 1a Pinus nigra subsp. nigra var. nigra
• 1b Pinus nigra subsp. nigra var. pallasiana
• 1c Pinus nigra subsp. nigra var. caramanica

Pinus nigra subsp. salzmannii — заходняя разнавіднасць

• 2a Pinus nigra subsp. salzmannii var. salzmannii
• 2b Pinus nigra subsp. salzmannii var. corsicana
• 2c Pinus nigra subsp. salzmannii var. mauretanica

Па іншых — вылучаюць пяць падвідаў:

• Pinus nigra subsp. nigra
• Pinus nigra subsp. laricio Maire

• syn. Pinus laricio Poir.

• Pinus nigra subsp. mauretanica (Maire&Peyerimh.) Heywood
• Pinus nigra subsp. pallasiana (Lamb. Holmboe) — Хвоя крымская^[3]

• syn. Pinus pallasiana Lamb.
• syn. Pinus taurica (Loudon) Steud.

• Pinus nigra subsp. salzmannii (Dunal) Franco

• syn. Pinus pyrenaica Lapeyr.

Зноскі

1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 98. — 160 с. — 2 350 экз.
2. Беларуская навуковая тэрміналогія: слоўнік лясных тэрмінаў. — Мінск: Інбелкульт, 1926. — Т. Вып. 8. — 80 с. у крыніцы пад назвай Pinus austriaca Höss
3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 98. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Pinus pallasiana Lamb.

Спасылкі

• Сосна чёрная: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
• Pinus nigra J. F. Arnold // ИАС «ООПТ России» (руск.)