Чайлдфры або добраахвотная бяздзетнасць (англ.: childfree — свабодныя ад дзяцей) — адсутнасць дзяцей і свядомае нежаданне калі-небудзь мець іх.
Паняцце не тычыцца людзей, якія адкладваюць нараджэнне дзяцей на пазнейшы час або не маюць цвёрдай пазіцыі ў гэтым пытанні. Бясплодныя могуць быць, а могуць і не быць чайлдфры, бо, з аднаго боку, прыроджанае бясплоддзе не свядомы выбар, а чайлдфры могуць добраахвотна пайсці на стэрылізацыю; з другога боку, магчыма ўсынаўленне дзяцей. Хоць наяўнасць дзіця супярэчыць фармальнаму азначэнню, яно не перашкаджае некаторым людзям адносіць сябе да чайлдфры.[1]
Добраахвотная бяздзетнасць можа быць заснаваная на вельмі разнастайных (у тым ліку і ўзаемавыключальных) варыянтах асабістых перакананняў; гэта акалічнасць не дазваляе казаць пра «перакананнях чайлдфры», пагатоў пра «ідэалогію чайлдфры».
Паняцце «childfree» узнікла ў процівагу «childless» («бяздзетны»), якое, на думку некаторых, азначае, што дзяцей «не хапае» і яны жаданыя. Чайлдфры сцвярджаюць, што іх жыццё можа быць паўнавартасным і без нашчадкаў. Некаторыя з іх могуць любіць дзяцей, некаторыя адчуваюць да іх непрыязнасць, але агульнае для ўсіх чайлдфры нежаданне станавіцца бацькамі і, у большасці выпадкаў, адсутнасць дзіця.
Гісторыя словы не зусім ясная; яно, магчыма, было ўведзена ў 1970-х Нацыянальнай Арганізацыяй для Не-Бацькоў (цяпер не існуе). Папулярнасць набыло ў 1990-я, калі Леслі Лафейет сфарміравала адну з першых сучасных суполак чайлдфры, the Childfree Network.
У англійскай мове слова стала часткай штодзённай гаворкі, у асяроддзі чайлдфры часта скарачаецца да «CF».
Чайлдфры спасылаюцца на мноства розных прычын, у прыватнасці:
- Камфорт і магчымасць развіцця:
- Жаданне мець больш вольнага часу для хобі, сяброў, працу па сумяшчальніцтве
- Жаданне паменшыць фінансавую адказнасць
- Боязь таго, што незваротнае бацькоўства ім не спадабаецца
- Магчымасць змяняць працу і месца жыхарства за кароткі тэрмін (спантаннасць)
- Жаданне захаваць узровень эмацыйнай і фізічнай блізкасці з партнёрам, несумяшчальны са з’яўленнем дзіцяці
- Нежаданне перабудоўваць дом у адпаведнасці з патрэбамі дзіцяці і нормамі бяспекі
- Усведамленне таго, што нараджэнне дзіцяці пашкодзіць кар’ернаму росту
- Намер падтрымліваць пэўны ўзровень кантролю над жыццём; непажаданасць страт часу, сіл, прыватнасці і свабоды
- Адсутнасць патрэбы ў дзецях:
- Адсутнасць біялагічнай цягі да бацькоўства
- Юнацкая, альбо захаваная з юнацтва пагарда да маленькіх дзяцей
- Агульная непрыязнасць да дзіцячых паводзін
- Ахвота клапаціцца пра бацькоў, іншых сваякоў
- Імкненне займацца дабрачыннасцю
- Задаволенасць зносінамі з дзецьмі ў якасці цёткі, дзядзькі, настаўніка і г. д.
- Страх і агіда да фізічных умоў цяжарнасці, вопыту родаў і пасляродавага перыяду (напрыклад, з-за страты знешняй прывабнасці або незадавальняльнага ўзроўню медыцынскіх паслуг)
- Успаміны пра траўматычнае, нешчаслівае дзяцінства ці пра абразы бацькоў
- Адсутнасць бацькоў
- Перакананасць у бессэнсоўнасці нараджэння дзіцяці
- Бяспека бацькі і дзіцяці:
- Медыцынскія перадумовы для цяжкай цяжарнасці (напрыклад, цукровы дыябет, анкалагічная група рызыкі), альбо нараджэння хворага (напрыклад, дэпрэсія ў некалькіх пакаленнях)
- Рызыка смерці пры родах
- Абсэсіўна-кампульсіўнае засмучэнне, парушэнні ў сферы прыхільнасцей
- Адсутнасць ці недасягальнасць якасных дзіцячых і медыцынскіх устаноў
- Вера, што прыносіць людзей у гэты свет можа быць амаральна:
- Перакананасць у малой верагоднасці выратавання душы, і ў сувязі з гэтым боязь таго, што душа дзіцяці пасля смерці будзе асуджаная на вечныя пакуты ў Пекле
- Перакананасць, што магчымасць пападання ў Пекла, малая яна ці вялікая, вартая таго, каб зберагчы душу дзіцяці ад рызыкі бясконцых пакут у ім
- Немагчымасць спытаць згоды дзіцяці: дзетараджэння з’яўляецца незваротным выбарам, які робіцца за іншага чалавека і не абавязкова ўхваляюцца ім пасля
- Свет поўны пакуты, і нельга гарантаваць, што дадзены чалавек пражыве добрае жыццё
- «Свет не гатовы прыняць маё дзіця, я хачу спачатку падрыхтаваць яго» (выказванне 29-гадовай дзяўчыны-чайлдфры)
- Нежаданне ставіць сваіх дзяцей перад непазбежнасцю смерці: кожны народжаны павінен памерці
- Перанаселенасць, забруджванне навакольнага асяроддзя, збядненне і недахоп рэсурсаў
- Няздольнасць быць адказным і цярплівым бацькам
- Перш чым нараджаць новых дзяцей, трэба зрабіць шчаслівымі ўжо народжаных
Зноскі