Шандар Векерле

Шандар Векерле
венг.: Wekerle Sándor
10-ы прэм’ер-міністр Венгрыі
17 лістапада 1892 — 14 студзеня 1895
Папярэднік Gyula Szapáry[d]
Пераемнік Dezső Bánffy[d]
16-ы прэм’ер-міністр Венгрыі
8 красавіка 1906 — 17 студзеня 1910
Папярэднік Géza Fejérváry[d]
Пераемнік Károly Khuen-Héderváry[d]
21-ы прэм’ер-міністр Венгрыі
23 жніўня 1917 — 31 кастрычніка 1918
Папярэднік Móric Esterházy[d]
Пераемнік Mihály Károlyi[d]
Minister of Finance in Hungary[d]
9 красавіка 1889 — 15 сакавіка 1890
міністр юстыцыі Венгрыі[d]
23 верасня 1909 — 17 студзеня 1910
Папярэднік Antal Günther[d]
Пераемнік Ferenc Székely[d]
9-ы міністр па справах Харватыі, Далмацыі і Славоніі Каралеўства Венгрыя[d]
8 красавіка 1906 — 23 красавіка 1906
Папярэднік Stjepan Kovačević[d]
Пераемнік Gejza Josipović[d]
Minister of Finance in Hungary[d]
16 верасня 1917 — 11 лютага 1918
Папярэднік Gusztáv Gratz[d]
Пераемнік Sándor Popovics[d]
міністр сельскай гаспадаркі Венгрыі[d]
25 студзеня 1918 — 11 лютага 1918
Папярэднік Béla Mezőssy[d]
Пераемнік Béla Serényi[d]
Member of the House of Magnates[d]
16 студзеня 1897 — 22 мая 1906
дэпутат Нацыянальнага сходу Венгрыі[d]
21 мая 1906 — 21 сакавіка 1910
дэпутат Нацыянальнага сходу Венгрыі[d]
28 верасня 1887 — 3 кастрычніка 1896
дэпутат Нацыянальнага сходу Венгрыі[d]
23 красавіка 1918 — 16 лістапада 1918
Minister of Trade[d]
10 мая 1892 — 16 ліпеня 1892
Папярэднік Gábor Baross[d]
Пераемнік Béla Lukács[d]
Нараджэнне 14 лістапада 1848(1848-11-14)[1]
Смерць 26 жніўня 1921(1921-08-26)[1] (72 гады)
Месца пахавання
Дзеці Шандар Векерле-малодшы[d]
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітыка[3] і права[3]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Шандар Векерле (венг.: Wekerle Sándor; 14 лістапада 1848, Мор — 26 жніўня 1921, Будапешт) — венгерскі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Аляксандр (Шандор) Векерле нарадзіўся ў горадзе Мор, у сям'і дунайскіх швабаў. З 1886 года — член палаты дэпутатаў; пры пераўтварэнні кабінета Кальмана Ціса ў 1889 г. Векерле заняў пасаду міністра фінансаў, які ён захаваў і ў новым кабінеце Дзьюлы Сапары. Яму ўдалося правесці некаторыя рэформы ў венгерскіх фінансах, напрыклад, рэформу акцызу на спіртныя напоі, паляпшэнні ў кіраванні дзяржаўнай маёмасцю.

Пасля адстаўкі Сапары (лістапад 1892) Векерле сфармаваў свой кабінет і, нягледзячы на апазіцыю клерыкалы і часткі лібералаў у палаце дэпутатаў і яшчэ больш у палаце магнатаў, правёў царкоўна-палітычныя законы (грамадзянскі шлюб і інш.). У снежні 1894 года года выйшаў у адстаўку. Яго міністэрства («вялікае міністэрства») займае ў гісторыі Венгрыі асаблівае месца, як урад паслядоўна ліберальны або радыкальны (не ў сэнсе венгерскай ліберальнай партыі, а ў агульнаеўрапейскім сэнсе слова).

З тых часоў часу Векерле яшчэ двойчы быў прэм'ер-міністрам Венгрыі. У перыяд Венгерскай савецкай рэспублікі Векерле быў пасаджаны ў турму ў якасці закладніка.

Зноскі

  1. ↑ а б Brozović D., Ladan T. Sándor Wekerle // Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 с.
  2. ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #119128691 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  3. ↑ а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.