Ян Балабан | |
---|---|
чэшск.: Jan Balabán | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 29 студзеня 1961[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 23 красавіка 2010[4][1][…] (49 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Daniel Balabán[d][6] |
Жонка | Helena Balabánová[d] і Petra Sasínová[d] |
Дзеці | Lukáš Balabán[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | мовазнавец, пісьменнік, перакладчык, журналіст, сцэнарыст, мастацкі крытык, публіцыст, рэдактар |
Гады творчасці | 1995—2010 |
Жанр | апавяданне, раман |
Мова твораў | чэшская |
Прэміі | Magnesia Litera (2005) |
Узнагароды | |
janbalaban.pl | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ян Балабан (чэшск.: Jan Balabán; 29 студзеня 1961, Шумперк — 23 красавіка 2010, Острава) — чэшскі пісьменнік, перакладчык.
Скончыў Аламоўцкі ўніверсітэт па спецыяльнасці чэшская і англійская філалогія, потым доўгі час працаваў тэхнічным перакладчыкам на металургічным камбінаце, пазней — перакладчыкам на вольных хлябах і прафесійным літаратарам.
Найбольш вядомая кніга Балабана — зборнік апавяданняў «Магчыма, мы сыходзім» (Možná že odcházíme, 2004), які найбуйнейшым штодзённікам «Lidové noviny» быў абвешчаны Кнігай года-2004, атрымаў галоўную літаратурную прэмію Magnesia Litera-2005 у галіне прозы і быў намінаваны на Дзяржаўную прэмію.
Акрамя таго, Ян Балабан выдаў зборнікі апавяданняў «Сярэднявечча» (Středověk, 1995), «Божы трос» (Boí lano, 1998), «Вакацыі» (Prázdniny, 1998), «Мы тут» (Jsme tady, 2006), аповесць «Чорны баран» (Černý beran, 2000) і раман «Куды ішоў анёл» (Kudy šel anděl, 2005).