Ян Венікс | |
---|---|
нідэрл.: Jan Weenix | |
![]() | |
Род дзейнасці | мастак |
Дата нараджэння | 1642[1][2] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 19 верасня 1719[4][5] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Бацька | Ян Баптыст Венікс[7] |
Дзеці | Maria Weenix[d] |
![]() |
Ян Венікс (нідэрл. Jan Weenix; 1642, Амстэрдам, Галандыя — 19 верасня 1719, Амстэрдам, Галандыя) — галандскі мастак XVII стагоддзя, майстар дэкаратыўных пано і нацюрмортаў. Часам пісаў партрэты, рабіў афорты. Навучаўся ў свайго бацькі, Яна Баптыста Венікса, разам са сваім стрыечным братам Мельхіёрам дэ Хондэкутэрам. Як і яго бацька, Ян прысвяціў сябе розным тэмам, але яго слава ў асноўным звязана з яго карцінамі з мёртвымі жывёламі і сцэнамі палявання. Многія карціны ў гэтым жанры, якія раней прыпісваліся старэйшаму Веніксу, цяпер прынята лічыць творамі яго сына.
Дакладная дата нараджэння Яна Венікса не ўстаноўлена. Год нараджэння вядуць ад заявы мастака падчас шлюбу ў царкве, калі ён паведаміў, што яму 30 год. Нарадзіўся ў сям’і мастака Яна Баптыста Венікса, які і быў яго першым настаўнікам. Маці Яна паходзіла з сям’і Хондэкутэр. Бацька на чатыры гады перабраўся ў Італію, дзе ўдасканальваў мастацкае майстэрства. Сям’я ў той час перабралася жыць у горад Утрэхт.
У 1664 годзе Ян Венікс выплаціў унёсак і стаў членам мастацкай гільдыі Святога Лукі ва Утрэхце, дзе працаваў да 1668 года. У 1670 годзе ажаніўся з Пітэрнелай Бэкерс. У сям’і было двое дзяцей — сын і дачка. Сярод заказчыкаў мастака — галандцы, купцы з Іспаніі, рускі цар Пётр I, які знаходзіўся ў Галандыі падчас Вялікага пасольства. У 1702—1712 гадах зафіксавана знаходжанне мастака ў горадзе Дзюсельдорф, дзе ён выконваў замовы курфюрста Пфальца.
Выдатныя ўзоры яго пэндзля захоўваліся ў Мюнхенскай пінакатэцы, у карцінных галерэях Парыжа, Амстэрдама, Гаагі, Вены, Браўншвейга, Бруселя і г. д. Эрмітаж таксама валодае некалькімі яго карцінамі.
Памёр і быў пахаваны ў Амстэрдаме 19 верасня 1719 года.