(132) Эфра

(132) ЭфраM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Дж. К. Уотсан
Месца выяўлення Эн-Арбар
Дата выяўлення 13 чэрвеня 1873
Эпанім Эфра
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1949 MD; 1953 LF;
A922 XB
Катэгорыя Марс-кросеры
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,38920
Вялікая паўвось (a) 390,48 млн км
(2,61020 а.а.)
Перыгелій (q) 238,505 млн км
(1,59431 а.а.)
Афелій (Q) 542,455 млн км
(3,62609 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 540,313 сут (4,217 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,714 км/с
Схіленне (i) 25,055°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 258,945°
Аргумент перыгелія (ω) 254,330°
Сярэдняя анамалія (M) 89,813°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 42,87 км
Маса 8,2×1016 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,012 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,023 км/с
Перыяд вярчэння 5,1684 гад
Спектральны клас M
Абсалютная зорная велічыня 9,21m
Альбеда 0,1990
Сярэдняя тэмпература паверхні 168 К (−105 °C)

(132) Эфра (лац.: Aethra) — астэроід, які адносіцца да групы астэроідаў, якія перасякаюць арбіту Марса, прыналежны да спектральнага класа M. Ён быў выяўлены 13 чэрвеня 1873 года амерыканскім астраномам Дж. К. Уотсанам у Эн-Арбар, ЗША і названы ў гонар Эфры, маці Тэсея згодна грэчаскай міфалогіі[1].

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 27. — ISBN 3-540-00238-3.