(147) Протагенея

(147) ПротагенеяM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Ліпот Шульгаф
Месца выяўлення Вена
Дата выяўлення 10 ліпеня 1875
Эпанім Протагенея
Альтэрнатыўныя абазначэнні A875 NA[1]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,0298507
Вялікая паўвось (a) 468,802 млн км
(3,1337511 а.а.)
Перыгелій (q) 454,808 млн км
(3,0402064 а.а.)
Афелій (Q) 482,797 млн км
(3,2272958 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 026,26 сут (5,548 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,821 км/с
Схіленне (i) 1,93040°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 248,41391°
Аргумент перыгелія (ω) 101,73866°
Сярэдняя анамалія (M) 61,32516°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 132,93 км
Маса 2,5×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0371 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0703 км/с
Перыяд вярчэння 7,853 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 8,27m
Альбеда 0,0492
Сярэдняя тэмпература паверхні 157 К (−116 °C)

(147) Протагенея (стар.-грэч.: Πρωτογένεια) — даволі вялікі і вельмі цёмны астэроід галоўнага пояса, рухаецца вакол Сонца па амаль кругавой арбіце. Ён быў адкрыты 10 ліпеня 1875 года венгерскім астраномам Ліпотам Шульгофам у Венскай абсерваторыі і названы ў гонар Протагенеі — адной з дачок Дэўкаліёна і Піры згодна старажытнагрэчаскай міфалогіі[2].

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 28. — ISBN 3-540-00238-3.