(159) Эмілія

(159) Эмілія
(159) Эмілія;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Поль Анры
Месца выяўлення	Парыж
Дата выяўлення	26 студзеня 1876
Эпанім	Эміліева дарога
Альтэрнатыўныя абазначэнні	1959 EG1
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 14 сакавіка 2012 года; JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,11064
Вялікая паўвось (a)	463,563 млн км; (3,09873 а.а.)
Перыгелій (q)	412,275 млн км; (2,75589 а.а.)
Афелій (Q)	514,852 млн км; (3,44157 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 992,389 сут (5,455 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	16,868 км/с
Схіленне (i)	6,128°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	134,320°
Аргумент перыгелія (ω)	334,891°
Сярэдняя анамалія (M)	175,600°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	124,97 км
Маса	2,04×1018 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0349 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0661 км/с
Перыяд вярчэння	16,37 гад
Спектральны клас	C
Абсалютная зорная велічыня	8,12m
Альбеда	0,0639
Сярэдняя тэмпература паверхні	160 К (−113 °C)

(159) Эмілія (лац.: Æmilia) — буйны астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да спектральнага класа C, таму ён мае вельмі цёмную паверхню, багатую простымі вугляроднымі злучэннямі. Астэроід быў адкрыты 26 студзеня 1876 года французскімі астраномамі братамі Полем і Прасперам Анры і названы ў гонар Эміліевай дарогі, рымскай дарогі ў Італіі, якая злучае гарады П'ячэнца і Рыміні^[1].

Гл. таксама

↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 29. — ISBN 3-540-00238-3.

G. A. Krasinsky et al. Hidden Mass in the Asteroid Belt, Icarus, Vol. 158, p. 98 (2002).