(173) Іно | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Альфонс Барэлі |
Месца выяўлення | Марсель |
Дата выяўлення | 1 жніўня 1877 |
Эпанім | Іно |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | A922 SB |
Арбітальныя характарыстыкі | |
JD 2456000.5 |
|
Эксцэнтрысітэт (e) | 0,20677 |
Вялікая паўвось (a) |
410,331 млн км (2,74289 а.а.) |
Перыгелій (q) |
325,486 млн км (2,17574 а.а.) |
Афелій (Q) |
495,175 млн км (3,31004 а.а.) |
Перыяд абарачэння (P) | 1 659,247 сут (4,543 г) |
Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,79 км/с |
Схіленне (i) | 14,215° |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 148,305° |
Аргумент перыгелія (ω) | 227,699° |
Сярэдняя анамалія (M) | 61,593° |
Фізічныя характарыстыкі | |
Дыяметр | 154,10 км |
Маса | 3,83×1018 кг |
Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0431 м/с² |
2-я касмічная скорасць | 0,0815 км/с |
Перыяд вярчэння | 6,163 гад |
Спектральны клас | C |
Абсалютная зорная велічыня | 7,66m |
Альбеда | 0,0642 |
Сярэдняя тэмпература паверхні | 170 К (−103 °C) |
(173) Іно (стар.-грэч.: Ἰνώ) — адзін з найбуйнейшых астэроідаў галоўнага пояса, які прыналежыць да цёмнага спектральнага класа C, а яго паверхня багатая найпростымі вугляроднымі злучэннямі. Астэроід быў адкрыты 1 жніўня 1877 года французскім астраномам Альфонсам Барэлі і названы ў гонар Іно, персанажа старажытнагрэчаскай міфалогіі[1].