(20) Масалія

(20) МасалияM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Анібале дэ Гаспарыс
Месца выяўлення Кападымонтэ
Дата выяўлення 19 верасня 1852
Эпанім Марсель
Альтэрнатыўныя абазначэнні A852 SA[1]
Катэгорыя Галоўнае колца
(Сямейства Масаліі)
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 18 красавіка 2013 года
JD 2456400.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,1425955
Вялікая паўвось (a) 360,309 млн км
(2,4085150 а.а.)
Перыгелій (q) 308,93 млн км
(2,0650716 а.а.)
Афелій (Q) 411,687 млн км
(2,7519584 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 365,282 сут (3,738 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 19,094 км/с
Схіленне (i) 0,70819°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 206,19476°
Аргумент перыгелія (ω) 256,79792°
Сярэдняя анамалія (M) 257,63320°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр

160 × 145 × 132 км[2][3]


145,50 км (IRAS)
Маса (5,67 ± 0,8)×1018 кг[4]
Шчыльнасць 3,54±0,85 г/см³[5]
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,054 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,093 км/с
Перыяд вярчэння 8,098 гад
Спектральны клас S [6]
Бачная зорная велічыня 8,3—12,0[7]
Абсалютная зорная велічыня 6,50m
Альбеда 0,2096[2]
Сярэдняя тэмпература паверхні 174 К (−99 °C)

(20) Маса́лія (лац.: Massalia) — астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да светлага спектравага класа S і ўзначальвае аднайменнае сямейства. Ён быў адкрыты 19 верасня 1852 года італьянскім астраномам Анібале дэ Гаспарысам у абсерваторыі Кападымонтэ і названы грэчаскім імем французскага горада Марсель. Гэта першы астэроід, назва якога не злучана з антычнай міфалогіяй[8].

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. а б Supplemental IRAS Minor Planet Survey Архівавана 23 чэрвеня 2006.
  3. M. Kaasalainen; et al. (2002). "Models of Twenty Asteroids from Photometric Data" (PDF). Icarus. 159 (2): 369. Bibcode:2002Icar..159..369K. doi:10.1006/icar.2002.6907. Архівавана з арыгінала (PDF) 16 лютага 2008. Праверана 6 лютага 2017.
  4. Recent Asteroid Mass Determinations maintained by Jim Baer last updated 27 December 2009 Архівавана 21 кастрычніка 2013. (англ.)
  5. Jim Baer. Recent Asteroid Mass Determinations. Personal Website (2008). Архівавана з першакрыніцы 9 лютага 2012. Праверана 11 снежня 2008.
  6. PDS spectral class data
  7. Donald H. Menzel and Jay M. Pasachoff (1983). A Field Guide to the Stars and Planets (2nd ed.). Boston, MA: Houghton Mifflin. pp. 391. ISBN 0-395-34835-8.
  8. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 17. — ISBN 3-540-00238-3.