(218) Біянка

(218) БіянкаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Пула
Дата выяўлення 4 верасня 1880
Эпанім Bertha Schwarz[d][1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A880 RA[2]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,11622
Вялікая паўвось (a) 398,813 млн км
(2,66590 а.а.)
Перыгелій (q) 352,463 млн км
(2,35607 а.а.)
Афелій (Q) 445,163 млн км
(2,97573 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 589,879 сут (4,353 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,18 км/с
Схіленне (i) 15,226°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 170,859°
Аргумент перыгелія (ω) 60,968°
Сярэдняя анамалія (M) 34,458°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 60,62 км
Маса 2,33×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0169 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0321 км/с
Перыяд вярчэння 6,337 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 8,60m
Альбеда 0,1746
Сярэдняя тэмпература паверхні 167 К (−106 °C)

(218) Біянка (ням.: Bianca) — параўнальна невялікі астэроід галоўнага пояса, з даволі высокім альбеда, што сведчыць пра яго прыналежнасць да светлага спектральнага класа S. Ён быў выяўлены 4 верасня 1880 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам[3] у абсерваторыі горада Пула, Харватыя і названы ў гонар аўстра-венгерскай опернай спявачкі Біанкі (сапраўднае імя — Берта Шварц)[4]. У венскіх газетах былі апублікаваны акалічнасці прысваення гэтаму астэроіду імя спявачкі.

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 32. — ISBN 978-3-642-29717-5
  2. ↑ JPL Small-Body Database Праверана 17 кастрычніка 2023.
  3. ↑ Бианка // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
  4. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 34. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]