(22) Каліёпа

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Каліёпа.

(22) Каліёпа
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Дж. Р. Хайнд
Месца выяўлення	Абсерваторыя Бішапа
Дата выяўлення	16 лістапада 1852
Эпанім	Каліёпа
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A852 WA[1]
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 30 лістапада 2008
Эксцэнтрысітэт (e)	0,10093
Вялікая паўвось (a)	435,343 млн км (2,91009 а.а.)
Перыгелій (q)	391,404 млн км (2,61637 а.а.)
Афелій (Q)	479,282 млн км (3,20381 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 813,252 сут (4,964 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	17,415 км/с
Схіленне (i)	13,717°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	66,081°
Аргумент перыгелія (ω)	354,651°
Сярэдняя анамалія (M)	2,257°
Спадарожнік астэроіда	Лінус
Фізічныя характарыстыкі[2][3][4]
Дыяметр	235×144×124 км
Маса	8,16 ± 0,26×10^18 кг
Шчыльнасць	3,35 ± 0,33
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,079 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,114 км/с
Перыяд вярчэння	4,148 гад
Спектральны клас	M
Абсалютная зорная велічыня	6,45^m
Альбеда	0,1419
Сярэдняя тэмпература паверхні	161 К (−112 °C)

(22) Каліёпа — гэта астэроід галоўнага пояса. Ён быў адкрыты 16 лістапада 1852 года англійскім астраномам Джонам Хайндам у абсерваторыі Бішапа, Вялікабрытанія і названы ў гонар Каліёпы, музы эпічнай паэзіі ў старажытнагрэчаскай міфалогіі^[5].

Арбітальныя характарыстыкі

Дадзены астэроід размешчаны ва ўнутранай частцы галоўнага пояса на адлегласці 2,91 а.а. ад Сонца. Паколькі ён рухаецца па практычна кругавой арбіце з нізкім эксцэнтрысітэтам блізкім да 0,101, яго адлегласць ад Сонца змяняецца даволі слаба, прыкладна ад 391,404 млн км у перыгеліі да 479,282 млн км у афеліі.

Гл. таксама

• Спіс астэроідаў (1—100)
• Класіфікацыі малых планет

Зноскі

1. JPL Small-Body Database Праверана 13 кастрычніка 2023.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4026990"></a>
2. Descamps, P.; Marchis, F.; et al. (2008). "New determination of the size and bulk density of the binary asteroid 22 Kalliope from observations of mutual eclipses". Icarus. 196 (2): 578–600. arXiv:0710.1471. Bibcode:2008Icar..196..578D. doi:10.1016/j.icarus.2008.03.014.
3. PDS lightcurve data Архівавана 14 чэрвеня 2006.
4. PDS spectral class data
5. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 17. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

• База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (22)
• База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 22
• Kalliope and Linus very well resolved with the 8 m VLT at ESO. Also includes a Kalliope shape model.
• shape model deduced from lightcurve Архівавана 29 чэрвеня 2011.
• orbit diagram for Linus Архівавана 15 чэрвеня 2006.
• A different VLT image of Kalliope and Linus Архівавана 28 верасня 2006.
• Data sheet at Johnston’s Archive, includes some other parameters.
• Prediction and Reduction of Stellar Occultations of Binary Asteroids Архівавана 9 чэрвеня 2008.