(36) Аталанта

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Аталанта.
(36) АталантаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Г. Гольдшміт
Месца выяўлення Парыж
Дата выяўлення 5 кастрычніка 1855
Эпанім Аталанта
Альтэрнатыўныя абазначэнні A901 SB; A912 HC
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,3027425
Вялікая паўвось (a) 411,123 млн км
(2,7481881 а.а.)
Перыгелій (q) 286,659 млн км
(1,9161948 а.а.)
Афелій (Q) 535,588 млн км
(3,5801814 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 664,057 сут (4,556 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,547 км/с
Схіленне (i) 18,43363°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 358,45357°
Аргумент перыгелія (ω) 46,86665°
Сярэдняя анамалія (M) 98,64996°
Фізічныя характарыстыкі[1]
Дыяметр 105,61 км
Маса 1,2×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0295 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0558 км/с
Перыяд вярчэння 9,93 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 8,46m
Альбеда 0,0654
Сярэдняя тэмпература паверхні 170 К (−103 °C)

(36) Аталанта  — буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да цёмнага спектральнага класа C. Ён быў адкрыты 5 кастрычніка 1855 года нямецкім астраномам Германам Гольдшмітам у Парыжы, Францыя і названы ў гонар Аталанты аркадской, дачкі Іяса і Клімены, гераіні старажытнагрэчаскай міфалогіі. Назва была прапанавана французскім матэматыкам Урбенам Левер'е[2].

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Asteroid Data Sets (англ.)
  2. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 18. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]