(64) Ангеліна

(64) Ангеліна
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Эрнст Тэмпель
Месца выяўлення	Марсель
Дата выяўлення	4 сакавіка 1861
Альтэрнатыўныя абазначэнні	1930 QY
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,1264439
Вялікая паўвось (a)	401,043 млн км (2,6808076 а.а.)
Перыгелій (q)	350,334 млн км (2,3418358 а.а.)
Афелій (Q)	451,753 млн км (3,0197794 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 603,234 сут (4,389 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	18,118 км/с
Схіленне (i)	1,31000°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	309,17128°
Аргумент перыгелія (ω)	179,29989°
Сярэдняя анамалія (M)	174,54881°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	48 x 53 км[1] 52 ± 10 км[2] 60 x 53 x 45 км[3]
Маса	1,5×10^17 кг[4]
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Перыяд вярчэння	8,752 гад
Спектральны клас	E (Xe)
Абсалютная зорная велічыня	7,67^m
Альбеда	0,280[5]
Сярэдняя тэмпература паверхні	170 К (−103 °C)

(64) Ангеліна (ням.: Angelina) — астэроід галоўнага пояса, прыналежны да яркага спектравага класа E. Ён быў адкрыты 4 сакавіка 1861 года нямецкім астраномам Эрнстам Тэмпелем у Марсельскай абсерваторыі (гэта быў першы з пяці адкрытых ім астэроідаў) і названы ў гонар Ангеліны, абсерваторыі барона Франца Ксавера фон Цаха, якая знаходзілася каля Марселя. Падобны выбар падпаў пад рэзкую крытыку з боку нямецкіх і брытанскіх астраномаў, у прыватнасці, Джона Гершэля і Джорджа Эйры, бо для наймення астэроідаў традыцыйна выкарыстоўваліся імёны міфалагічных персанажаў. Тым не менш, астэроіду ўсё ж была прысвоена назва, прапанаваная Цахам^[6].

Зноскі

1. David Dunham. IOTA Meeting, Apple Valley, Calif. (нявызн.)(недаступная спасылка). IOTA (2004 July 2–3). Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2008. Праверана 21 лютага 2007.
2. Ďurech, Josef; Kaasalainen, Mikko; Herald, David; Dunham, David; Timerson, Brad; Hanuš, Josef; Frappa, Eric; Talbot, John; Hayamizu, Tsutomu; Warner, Brian D.; Pilcher, Frederick; Galád, Adrián (2011). "Combining asteroid models derived by lightcurve inversion with asteroidal occultation silhouettes" (PDF). Icarus. 214 (2): 652–670. arXiv:1104.4227. Bibcode:2011Icar..214..652D. doi:10.1016/j.icarus.2011.03.016. Архівавана з арыгінала (PDF) 3 сакавіка 2016. Праверана 6 лютага 2017.
3. Shepard, Michael K.; Harris, Alan W.; Taylor, Patrick A.; Clark, Beth Ellen; Ockert-Bell, Maureen; Nolan, Michael C.; Howell, Ellen S.; Magri, Christopher; Giorgini, Jon D.; Benner, Lance A. M. (2011). "Radar observations of Asteroids 64 Angelina and 69 Hesperia" (PDF). Icarus. 215 (2): 547–551. Bibcode:2011Icar..215..547S. doi:10.1016/j.icarus.2011.07.027.
4. Using a spherical radius of 26 km; аб'ём * density of 2 g/cm³ yields a mass (m=d*v) of 1.472E+17 kg
5. Morrison, D.; Chapman, C. R. (1976). "Radiometric diameters for an additional 22 asteroids". Astrophysical Journal. 204: 934–939. Bibcode:1976ApJ...204..934M. doi:10.1086/154242.
6. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 21. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

• База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (64)
• База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 64
• 2004 Angelina occultation (cross-sectional profile of 48x53 km)
• Ангелина // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• НАЭ:Ангелина (руск.)
• Lionel Wilson and Klaus Keil — Explosive Eruptions on Asteroids: The Missing Basalts on the Aubrite Parent Body Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference, volume 22, page 1515, (1991)