(79) Эўрынома

(79) ЭўрыномаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Дж. К. Уотсан
Месца выяўлення Дэтройт
Дата выяўлення 14 верасня 1863
Эпанім Эўрынома
Альтэрнатыўныя абазначэнні A863 RA[1]
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,1912505
Вялікая паўвось (a) 365,668 млн км
(2,4443371 а.а.)
Перыгелій (q) 295,734 млн км
(1,9768564 а.а.)
Афелій (Q) 435,602 млн км
(2,9118178 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 395,854 сут (3,822 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,875 км/с
Схіленне (i) 4,61843°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 206,66803°
Аргумент перыгелія (ω) 201,05984°
Сярэдняя анамалія (M) 278,50438°
Фізічныя характарыстыкі[2]
Дыяметр 66,47 км
Маса 3,1×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0186 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0352 км/с
Перыяд вярчэння 5,978 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 7,96m
Альбеда 0,2618
Сярэдняя тэмпература паверхні 178 К (−95 °C)

(79) Эўрынома  — астэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 14 верасня 1863 года амерыкана-канадскім астраномам Джэймсам Уотсанам у Дэтройцкай абсерваторыі, ЗША і названы ў гонар акіяніды Эўрыномы, дачкі Акіяна і Тэфіды ці шматлікіх іншых персанажаў у старажытнагрэчаскай міфалогіі, якія носяць гэта імя[3].

У 1975 годзе італьянскія навукоўцы правялі аналіз фотаметрычных назіранняў двух астэроідаў, Эўрыномы і (192) Наўсікаі, праведзеных у Турынскай абсерваторыі ў лістапада-снежні папярэдняга года. У выніку аналізу былі атрыманы такія фізічныя характарыстыкі, як перыяд вярчэння, абсалютная зорная велічыня, сярэдні радыус і маса паказаных астэроідаў[2]. Атрыманае значэнне перыяду вярчэння, роўнае 0,24915 дзён, пасля было пацверджана пазнейшымі даследаваннямі, у тым ліку сумеснай працай савецка-польскіх астраномаў у 1990 годзе[4]. Значэнне дыяметра, атрыманая італьянцамі, склала каля 58 км[2]. Аднак у 1983 годзе была запушчана інфрачырвоная касмічная лабараторыя IRAS, па выніках працы якой былі атрыманы ці ўдакладнены фізічныя характарыстыкі шматлікіх астэроідаў. Паводле адзнакі даных IRAS, дыяметр Эўрыномы складае каля 66,5 км, што прыблізна на 15 % больш папярэдніх вынікаў даследаванняў[5].

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. ↑ а б в Scaltriti, F.; В. Цапала (1976). "A photometric study of the minor planets 192 Nausikaa and 79 Eurynome". Astronomy and Astrophysics Supplement Series. 23: 167–179. Праверана 07.12.2009. {{cite journal}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка)
  3. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 22. — ISBN 3-540-00238-3.
  4. ↑ Michalowski, T.; Velichko, F. P. (1990). "Photoelectric photometry, parameters of rotation and shapes of asteroids 22 Kalliope and 79 Eurynome". Acta Astronomica. 40: 321–332. Праверана 07.12.2009. {{cite journal}}: Праверце значэнне даты ў: |accessdate= (даведка)Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка)
  5. ↑ Edward F. Tedesco (2002). "The supplemental IRAS minor planet survey" (PDF). The Astronomical Journal. 123: 1056–1085.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]