(893) Леапальдзіна![]() | |
---|---|
Адкрыццё | |
Першаадкрывальнік | Макс Вольф[1][2] |
Месца выяўлення | Абсерваторыя Гайдэльберг-Кёнігштуль[d][2] |
Дата выяўлення | 31 мая 1918[2] |
Эпанім | Леапальдзіна |
Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1918 DS[3], 1935 OL[2] і A918 KD[2] |
Арбітальныя характарыстыкі | |
Эксцэнтрысітэт (e) | +0.1457565883599951 |
Вялікая паўвось (a) | 3,053536012486 ± 0 астранамічная адзінка[4] |
Перыгелій (q) | 2,608463020872 ± 0 астранамічная адзінка[4] |
Афелій (Q) | 3,498609004101 ± 0 астранамічная адзінка[4] |
Перыяд абарачэння (P) | 1 948,9603162513 ± 0 суткі[4] |
Схіленне (i) | 17,031874792524 ± 0 °[4] |
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 144,90482786055 ± 0 °[4] |
Аргумент перыгелія (ω) | 222,80904142163 ± 0 °[4] |
Сярэдняя анамалія (M) | 227,26078712359 ± 0 °[4] |
Абсалютная зорная велічыня | 9,64[5] |
Альбеда | 0,039 ± 0,007[2] |
(893) Леапальдзіна (лац.: Leopoldina) — астэроід галоўнага пояса астэроідаў, які належыць да спектральнага класа XF. Астэроід быў адкрыты 31 мая 1918 года нямецкім астраномам Максам Вольфам у Гейдэльбергскай абсерваторыі на паўднёвым захадзе Германіі і названы ў гонар нямецкай акадэміі навук Леапальдзіна.[6]
Астэроід праяўляе прыкметы тыповага вугляроднага астэроіда класа X, але мае і прыкметы рэдкага спектральнага класа F.