(96) Эгла

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Эгла.
(96) ЭглаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Ж. Каджа
Месца выяўлення Марсель
Дата выяўлення 17 лютага 1868
Эпанім Эгла
Альтэрнатыўныя абазначэнні A868 DA[1]
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,1382266
Вялікая паўвось (a) 456,435 млн км
(3,0510797 а.а.)
Перыгелій (q) 393,344 млн км
(2,6293393 а.а.)
Афелій (Q) 519,526 млн км
(3,4728201 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 946,609 сут (5,33 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,97 км/с
Схіленне (i) 15,96784°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 321,65394°
Аргумент перыгелія (ω) 208,56660°
Сярэдняя анамалія (M) 343,60370°
Фізічныя характарыстыкі[2]
Дыяметр 170,02 км
Маса 5,1×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0475 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0898 км/с
Перыяд вярчэння 13,82 гад
Спектральны клас T
Абсалютная зорная велічыня 7,67m
Альбеда 0,0523
Сярэдняя тэмпература паверхні 159 К (−114 °C)

(96) Эгла — вельмі буйны астэроід галоўнага пояса, які належыць да рэдкага спектральнага класа T. Ён быў адкрыты 17 лютага 1868 года французскім астраномам Жэромам Каджа ў Марсельскай абсерваторыі, Францыя і названы ў гонар Эглы, німфы ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[3].

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. ↑ Asteroid Data Sets
  3. ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 24. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]