BioShock Infinite: Burial at Sea

BioShock Infinite: Burial at Sea
Распрацоўшчык Irrational Games  (англ.) (бел.
Выдавец 2K Games  (англ.) (бел.
Частка серыі BioShock  (англ.) (бел.
Даты выпуску Episode One
12 лістапада 2013
Episode Two
25 сакавіка 2014
Жанр Шутар ад першай асобы
Стваральнікі
Кампазітар
Тэхнічныя даныя
Платформы Microsoft Windows
PlayStation 3
Xbox 360
Mac OS X
Гульнявы рухавік Unreal Engine 3  (англ.) (бел.
Рэжым гульні Аднакарыстальніцкая гульня
Мова інтэрфейсу асноўныя мовы свету
Носьбіты лічбавая дыстрыб'юцыя  (руск.) (бел.
Кіраванне геймпад, клавіятура, мыш
Афіцыйны сайт

BioShock Infinite: Burial at Sea («Марская магіла», літаральна — «Пахаванне ў моры») — дадатак для камп’ютарнай гульні «BioShock Infinite», які з’яўляецца працягам асноўнай сюжэтнай лініі. «Burial at Sea» складаецца з двух раздзелаў. Распрацоўшчыкі прадставілі гульцам цалкам новую гісторыю Букера і Элізабет, але ўжо не ў нябесным горадзе Калумбія, а пад вадой, у горадзе Захапленне. Каманда на чале з Кенам Левіным вырашыла вярнуць гульцоў на месца падзей першых дзвюх гульняў.

Сюжэт

[правіць | правіць зыходнік]

Episode One

[правіць | правіць зыходнік]

У гэтай гісторыі Букер Дэ Віт з’яўляецца прыватным дэтэктывам у Захапленні, які, як правіла, робіць брудную працу для сваіх кліентаў. Напярэдадні 1959 года таямнічая жанчына па імі Элізабет просіць яго расследаваць знікненне маленькай дзяўчынкі Салі. Намеры Элізабет няясныя і яна не жадае раскрываць любую важную інфармацыю акрамя толькі таго, што Салі жывая і мясцовы мастак Сандэр Коэн можа мець інфармацыю аб яе месцазнаходжанні. Па прыбыцці ў клуб Коэна ім становіцца вядома, што для ўваходу трэба быць у масках, створаных спецыяльна для гасцей яго вечарынкі. Букер і Элізабет ідуць на пошукі такой маскі па суседніх крамах, у выніку чаго Букеру даводзіцца ўпотай красціся, каб атрымаць яе. Пасля некалькіх спроб яны знаходзяць маску з дапамогай якой, у выніку, трапляюць на вечарыну Коэна. Мастак сцвярджае, што ведае, дзе шукаць Салі, але раскажа гэта толькі калі Букер і Элізабэт станчаць. Пасля танца Коэн аглушае герояў і адпраўляе іх ва ўнівермаг кантрабандыста Фантэйна, які быў затоплены Раянам.

Па прыбыцці голас Коэна распавядае, што Салі знаходзіцца ў аддзеле гаспадарчых тавараў. Букер і Элізабет адпраўляюцца туды, сустракаючы супраціўленне мутантаў. У адной з сцэн Элізабет паказвае Букер сваю здольнасць рабіць парывы, пасля чаго з’яўляецца магчымасць выкарыстоўваць іх у баі. Дабраўшыся да Салі, героі адразу губляюць яе ў адной з труб, дзе хаваліся маленькая сястрычка. Спрабуючы выцягнуць дзяўчынку з трубахода, Букер і Элізабет закрываюць ўсе выхады, акрамя аднаго ў краме цацак і, награваючы трубаход, прымушаюць Салі вылезці да апошняга выхаду, але дзяўчынка кліча Вялікага Татульку.

Пасля знішчэння Татулькі Букер спрабуе выцягнуць Салі з трубахода, і тут Дэ Віт успамінае пра мінулае, а Элізабет кажа Букеру адпусціць Салі. У дадзеным эпізодзе паказваюцца дзеянні, якія адбываюцца ў канцы арыгінала, калі Букер спрабуе адабраць Анну ў маладога Комстака, але ўжо ад асобы Комстака, побач з якім стаяла Элізабет і Лютэсы, а пасля закрыцця разрыву дзяўчынка губляе не кончык мезенца, а галаву. Букер адпускае Салі і каецца перад Элізабет. Яна называе Букера Комстакам, затым побач з героямі з’яўляюцца Лютэсы. Яны расказваюць пра мінулае Комстака: калі яго стала адольваць пачуццё віны за смерць Анны, Закарыя папрасіў Лютэсаў знайсці месца, дзе можна ўсё забыць. Гэтым месцам стаў Захапленне, дзе ніколі не было Анны.

Комстак працягвае каяцца перад Элізабет, але, нечакана, Вялікі Татулька пранізвае Закарыю свідрам.

Episode Two

[правіць | правіць зыходнік]

Сюжэт гэтага эпізоду пачынаецца з бачанняў Элізабет, у якіх яна бяжыць за Салі па вуліцах Парыжа; раптам мірная абстаноўка змяняецца цемрай і Элізабет становіцца сведкам гібелі Салі. Элізабет прыходзіць у сябе (гэта значыць з моманту заканчэння падзей першага эпізоду) і бачыць цела Комстака і Атласа са сваёй бандай. Яны бяруць у палон Салі і збіраюцца забіць Элізабет, але ў апошні момант з дапамогай вобразу Букера ёй атрымоўваецца заключыць з Атласам здзелку і пазбегнуць смерці. У абмен на Салі Элізабет абяцае вызваліць Атласа з яго бандай са зняволення ў патанулым супермаркеце (на справе літаральна падняць увесь будынак зноў у горад).

У далейшым Элізабет знаходзіць свой труп і ўспамінае, што яна таксама стала ахвярай Вялікага Татулькі, які забіў Комстака, і яе чарговая копія была адпраўлена Лютэсамі ў свет Захаплення, але наўзамен яна страціла ўсе свае здольнасці. Таксама ў яе зноў з’явіўся мезенец. Пазней яна пазнае, што ў доктара Сушонга была машына для адкрыцця партала ў свет Калумбіі. Тым не менш машына была зламаная. Адрамантаваўшы машыну, яна адпраўляецца ў Калумбію. У Калумбіі яна дастае сілкавальны элемент дырыжабляў, неабходны для ўзняцця будынка супермаркета, а таксама даведаецца пра таямніцы імпрытынга, гэта значыць як да яе прывязалі апеку Салаўя. Гэтую ж методыку выкарыстоўвалі і для прывязкі вялікіх папочек да сястрычкам ў Захапленні.

Вярнуўшыся, яна ўсталёўвае сілкавальны элемент ў падставы будынка і падымае супермаркет да горада. Тым не менш, яна зноў трапляе ў рукі банды Атласа.

Атлас катуе яе, патрабуючы дастаць яму «туза ў рукаве» — ключавую фразу для кантролю над Джэкам (галоўным героем першай гульні серыі). У падсвядомасці з дапамогай вобразу Букера яна ўспамінае, што «туз у рукаве» знаходзіцца ў клініцы доктара Сушонга. Адправіўшыся туды, яна становіцца сведкай гібелі Сушонга ад рукі Вялікага Татулькі. На стале, ля трупа доктара яна знаходзіць канверт. Калі яна прыносіць канверт бандзе, яна ўсведамляе, што Атлас не дазволіць ёй сысці жывой. Калі ён бачыць у канверце толькі зашыфраваную формулу, Атлас патрабуе Элізабет расшыфраваць формулу. Пасля таго, як Элізабет кажа ключавую фразу «Будзь ласкавы», ён наносіць ёй апошні, смяротны ўдар. Пазней ён кажа пра пасадку на самалёт Джэка, які павінен дапамагчы зрынуць Раяна. У выніку Элізабет памірае з усмешкай на твары, ведаючы, што ў будучыні Джэк уратуе сястрычак, уключаючы Салі. Такім чынам гераіня ірве ланцуг кровапраліцця — Элізабет адчувала віну перад Салі, выкарыстоўваючы яе для помсты Комстоку.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]