Cerbera | |||||||||||||||||
Cerbera manghas. Батанічная ілюстрацыя з кнігі «Köhler’s Medizinal-Pflanzen», 1887 | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Cerbera L., 1753 | |||||||||||||||||
Сінонімы | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Тыпавы від | |||||||||||||||||
|
Cerbera — род вечназялёных дрэў і кустоў сямейства Кутровыя (Apocynaceae).
Арэал роду — трапічная Азія, Аўстралія, Мадагаскар, Сейшэльскія астравы, астравы на захадзе Ціхага акіяна.
Род названы імем жахлівага сабакі грэчаскай міфалогіі Цэрбера з-за сваёй таксічнасці.
Усе часткі расліны ўтрымліваюць цэрберын — вельмі атрутны гліказід, блакуючы правядзенне электрычных імпульсаў у арганізме (у тым ліку сардэчны рытм). Нельга нават выкарыстоўваць драўніну відаў роду для распальвання вогнішчаў, паколькі дым можа выклікаць цяжкае атручванне. Адзін з прадстаўнікоў роду, Cerbera odollam, у сувязі з гэтым мае англійскую агульную назву suicide tree («дрэва самагубцаў»).
Агульная колькасць відаў, па сучасных уяўленнях складае каля 6[4]: