Cercozoa

Cercozoa

Cercomonas sp.
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Cercozoa Cavalier-Smith, 1998[1]

Класы

Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  969919
NCBI  136419
EOL  4660
FW  212477

Cercozoa — тып пратыстаў. Не маюць агульных марфалагічных асаблівасцяў на мікраскапічным узроўні[4], таму вызначэнне ажыццяўляецца пры дапамозе малекулярнай філагеніі на аснове рРНК, будовы акціну або поліубіквіціну[5].

Характарыстыкі

[правіць | правіць зыходнік]

Група складаецца пераважна з амёбоідаў і жгуціканосцаў, якія харчуюцца з дапамогай ніткападобных ретыкулаподый. Яны могуць утварацца часткай паверхні клеткі, але ў клетак ніколі не бывае сапраўднага цытастома, як у многіх іншых прасцейшых. Дэманструюць разнастайнасць формаў[6], што робіць складаным іх вызначэнне і класіфікацыю з пункту гледжання структурных характарыстык, хоць іх адзінства пацвярджаецца генетычнымі даследаваннямі. Cercozoa цесна звязаны з фарамініферамі і прамянёвікамі, так званымі ракавінавымі амёбамі, і разам з імі ўтвараюць групу пад назвай рызарыі.

Падтыпы

[правіць | правіць зыходнік]

Часам Cercozoa групуюць па таму, ці з’яўляюцца яны «ніткападобнымі» або «сеткаватымі»[7].

Ніткападобныя (падтып Filosa)

[правіць | правіць зыходнік]

Самымі вядомымі Cercozoa з гэтай групы з’яўляюцца Euglyphida, ніткападобныя амёбы з ракавінамі з лускавінак або пласцін, якія змяшчаюць крэмній, што звычайна сустракаюцца ў багатых пажыўнымі рэчывамі глебах, у вадзе і на водных раслінах. Некаторыя іншыя ніткападобныя амёбы будуюць знешні шкілет з арганічных лускавінак, у тым ліку Tectofilosida і Gromia. Раней іх адносілі да Euglyphida пад імем Testaceafilosia. Гэта не монафілетычная група, але амаль усе таксоны, якія адносяцца сюды, трапляюць у Cercozoa. Да іншых прыкметных ніткападобным Cercozoa ставяцца Cercomonadida, звычайныя глебавыя жгуціканосцы.

Сеткаватыя (падтып Endomyxa)

[правіць | правіць зыходнік]

Важная група, якая адносіцца да гэтага падтыпу— Chlorarachnea, дзіўныя амёбоіды, якія ўтвараюць сеткаваты плазмодый з пераплеценых псеўдаподый (мераплазмодый). Яны адрозніваюцца наяўнасцю хларапластаў, якія, хутчэй за ўсё, утварыліся ў выніку сімбіезу з зяленымі водарасцямі. Хларапласты акружаны чатырма мембранамі, у перыпластыднай прасторы якіх знаходзіцца нуклеаморф, — рэдукаванае ядро эндасімбіятычнага эўкарыёта. Па гэтай прычыне яны ўяўляюць вялікую цікавасць для даследчыкаў як жывы доказ эндасімбіятычнага паходжання арганел.

Chlorarachnea часам адносяць да Filosa, а не Endomyxa, і наадварот, такія групы, як Gromia адносяць да Endomyxa[8]. Filosa, магчыма, з’яўляюцца монафілетычнай групай, а Endomyxa — парафілетычнай[9].

Не класіфікаваныя

[правіць | правіць зыходнік]

Акрамя таго, у тып уваходзяць тры групы, раней якія лічыліся Heliozoa: Heliomonadida, Desmothoracida і Gymnosphaerida, якія нядаўна былі аб’яднаны ў новы клас Granofilosea[7].

Нарэшце, Cercozoa уключаюць Phaeodarea, марскіх прасцейшых, якія раней лічыліся прамянёвікамі.

Класіфікацыя

[правіць | правіць зыходнік]

Дакладны склад і класіфікацыя Cercozoa яшчэ прапрацоўваюцца. Агульная схема такая:

Клас Chlorarachnea Chlorarachniophyta
Клас Proteomyxidea Gymnophryida, Heliomonadida, Desmothoracida, Gymnosphaerida, і г . д.
Клас Sarcomonadea Cercomonadida
Клас Imbricatea Euglyphida і Thaumatomonadida
Клас Thecofilosea Tectofilosida і Cryomonadida
Клас Phaeodarea
Клас Ebridea Ebridea

Акрамя таго дзве групы паразітаў, Phytomyxea і Ascetosporea, і ракавінавыя амёбы Gromia могуць апынуцца самымі базальнымі з групы Cercozoa, хоць некаторыя філагенетычныя дрэвы змяшчаюць іх бліжэй да фарамініфераў.

Сюды ж былі аднесены і Spongomonadea, якія яшчэ зусім нядаўна лічыліся Amoebozoa.

Некаторыя іншыя невялікія групы прасцейшых з незразумелым таксанамічным становішчам лічаць верагоднымі Cercozoa і цалкам магчыма, многія роды пасля далейшага вывучэння будуць прылічаныя да гэтай групе.

Зноскі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Cavalier-Smith, T. (1998). "A revised six-kingdom system of life". Biological Reviews of the Cambridge Philosophical Society. 73 (3): 203–266. doi:10.1111/j.1469-185X.1998.tb00030.x. PMID 9809012.
  2. ↑ Nikolaev SI, Berney C, Fahrni JF; et al. (May 2004). "The twilight of Heliozoa and rise of Rhizaria, an emerging supergroup of amoeboid eukaryotes". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (21): 8066–8071. doi:10.1073/pnas.0308602101. PMC 419558. PMID 15148395.{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка) Архіўная копія. Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2020. Праверана 7 кастрычніка 2022.
  3. ↑ Hoppenrath, M.; Leander B.S. (2006). "Ebriid phylogeny and the expansion of the Cercozoa". Protist. 157 (3): 279–290. doi:10.1016/j.protis.2006.03.002. PMID 16730229.
  4. ↑ Chantangsi, C. (2009).
  5. ↑ SYSTEMATIC BIOLOGY: CERCOZOA(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 красавіка 2015. Праверана 28 сакавіка 2009.
  6. ↑ Cavalier-Smith T, Chao EE (October 2003). "Phylogeny and classification of phylum Cercozoa (Protozoa)" (PDF). Protist. 154 (3–4): 341–58. doi:10.1078/143446103322454112. PMID 14658494.
  7. ↑ а б Bass D, Chao EE, Nikolaev S; et al. (February 2009). "Phylogeny of Novel Naked Filose and Reticulose Cercozoa: Granofilosea cl. n. and Proteomyxidea Revised". Protist. 160 (1): 75–109. doi:10.1016/j.protis.2008.07.002. PMID 18952499.{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (спасылка)
  8. ↑ Cercozoa(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2012. Праверана 21 мая 2009.
  9. ↑ Yasuhide Nakamura, Ichiro Imai, Atsushi Yamaguchi, Akihiro Tuji, Fabrice Not, and Noritoshi Suzuki. 2015.