Dirofilaria immitis — від круглых чарвей з надсямейства Filarioidea. Паразіты драпежных млекакормячых, пераважна сабак. У якасці гаспадароў таксама могуць выступаць іншыя сабачыя, кошкі, тхары і марскія львы; у вельмі рэдкіх выпадках адбываецца заражэнне чалавека, тады ўзнікае дырафілярыёз (укр.) (бел.[1]. Палаваспелыя стадыі жывуць у крывяносных сасудах лёгкіх і ў правым жалудачку сэрца. Захворванне можа працякаць у цяжкай форме і прыводзіць да гібелі жывёлы. Для ажыццяўлення жыццёвага цыкла гэтага віду неабходны ўдзел пераносчыка, у ролі якога выступаюць камары (Culicidae).
Першае апісанне гэтых паразітаў у сабакі было зроблена ў ЗША, апублікавана ў «Заходняй газеце медыцыны і хірургіі» (англ.: The Western Journal of Medicine and Surgery) у 1847 годзе. У каціных яны былі апісаны ў 1920-х гадах.
Адзін час іх распаўсюджанне абмяжоўвалася паўднёвай часткай Злучаных Штатаў, зараз жа яны распаўсюдзіліся амаль ва ўсіх месцах, дзе жывуць камары. Заражэнне гэтымі паразітамі было зафіксавана ва ўсіх штатах ЗША, за выключэннем Аляскі, і ў цёплых раёнах Канады. Высокі ўзровень інфікаваных быў зафіксаваны ў паласе шырынёй 150 міль уздоўж узбярэжжа ЗША ад Тэхасу да Нью-Джэрсі, а таксама ўздоўж берагоў ракі Місісіпі. Таксама гэтыя паразіты сустракаюцца ў Паўднёвай Амерыцы, паўднёвай частцы Еўропы, Паўднёвай Азіі, на Сярэднім Усходзе, у Аўстраліі і Японіі.
Знакаміты сабака па мянушцы Хаціка, які з’яўляецца сімвалам адданасці ў Японіі, быў заражаны гэтымі гельмінтамі.
Зноскі
