Падводная лодка HMS D3 | |
---|---|
Гісторыя карабля | |
Дзяржава сцяга | |
Спушчана на ваду | 17 кастрычніка 1910 |
Уведзены ў эксплуатацыю | 20 жніўня 1911 |
Усяго завершана | 8 |
Выведзены са складу флоту | патоплена, 23 сакавіка 1918 |
Асноўныя характарыстыкі | |
Тып карабля | тарпедная ПЛ |
Абазначэнні праекту | тып D |
Аўтаномнасць плавання | 2500 марскіх міль (4600 км; 2900 міль) пры 10 вузлах (19 км / г; 12 міль / г) на паверхні |
Экіпаж | 25 |
Кошт | £79,910 — £89,410 |
Памеры | |
Водазмяшчэнне надводнае | 483 т |
Водазмяшчэнне падводнае | 595 т |
Даўжыня найбольшая (па КВЛ) | 49,7 м |
Шырыня корпуса найб. | 4,1 м |
Сілавая ўстаноўка | |
дызель-электрычная
|
|
Узбраенне | |
Артылерыя | 1 палубная гармата 76,2 QF 12-pounder |
Тарпедна- міннае ўзбраенне |
2 насавыя і адзін кармавы ТА 450 мм. 6 тарпед |
Медыяфайлы на Вікісховішчы British D class submarines |
HMS D3 — брытанская падводная лодка тыпу D. Пабудавана ў 1909—1910 гадах кампаніяй Vickers, на верфі Бараў-ін-Фёрнас, дзе судна было спушчана 17 кастрычніка 1910 года. Яна пачала службу ў Каралеўскім флоце 20 жніўня 1911 года.
Падчас Першай сусветнай вайны была размешчана ў Харыджы, дзе была ўключана ў Восьмую падводную флатылію[1].
28 жніўня 1914 года прымала ўдзел у бітве ў Гельгаландскай бухце.
25 лістапада 1914 года лодка была памылкова атакавана і затоплена французскім дырыжаблем AT-0 каля Фэкампа[2]. Ніхто з экіпажа не выжыў.