Галактыка |
|
Гісторыя даследавання |
Адкрывальнік |
Уільям Гершэль |
Дата адкрыцця |
1 лютага 1786 |
Абазначэнні |
NGC 1637, MCG 0-12-68, UGCA 93, ZWG 393.66, IRAS04389-0257, PGC 15821 |
Наглядальныя даныя (Эпоха J2000.0) |
Тып |
SBc |
Прамое ўзыходжанне |
04гадз 41мін 28,2с |
Схіленне |
-02° 51′ 28″ |
Чырвонае зрушэнне |
+0,002385 ± 0,000010 |
Бачная зорная велічыня mV |
10,8 |
Фатаграфічная зорная велічыня mB |
11,5 |
Бачныя памеры |
3,3' × 2,7' |
Паверхневая яркасць |
13,0 |
Вуглавое становішча |
24° |
Сузор’е |
Эрыдан |
NGC 1637 (іншыя абазначэнні — MCG 0-12-68, UGCA 93, ZWG 393.66, IRAS04389-0257, PGC 15821) — спіральная галактыка з перамычкай (SBc) ў сузор’і Эрыдан.
Гэты аб’ект уваходзіць у лік пералічаных у арыгінальнай рэдакцыі «Новага агульнага каталога».
29 кастрычніка 1999 у галактыцы была зарэгістравана ўспышка звышновай SN 1999em.[1]
Зноскі
- Young-Jong Sohn and T. J. Davidge VRI CCD Photometry of Supergiant Stars in the Barred Galaxies NGC 925 and NGC 1637(англ.) // The Astronomical Journal. — 1998. — DOI:10.1086/300163
- Stephen J. Smartt, Gerard F. Gilmore, Christopher A. Tout, and Simon T. Hodgkin The Nature of the Progenitor of the Type II-P Supernova 1999em(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2002. — DOI:10.1086/324690
- Stefan Immler, Q. Daniel Wang, Douglas C. Leonard, and Eric M. Schlegel A Deep Chandra X-Ray Observation of NGC 1637(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2003. — DOI:10.1086/377474 — arΧiv:astro-ph/0306566
- Douglas C. Leonard, Shashi M. Kanbur, Choong C. Ngeow, and Nial R. Tanvir The Cepheid Distance to NGC 1637: A Direct Test of the Expanding Photosphere Method Distance to SN 1999em(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2003. — DOI:10.1086/376831 — arΧiv:astro-ph/0305259