Pink Floyd

Pink Floyd
«Pink Floyd» выконваюць «Dark Side of the Moon» у Эрлз-Корт 18 мая 1973 года.
Асноўная інфармацыя
Жанры	прагрэсіўны рок[1], псіхадэлічны рок[1], арт-рок, спэйс-рок, блюз-рок, эксперыментальны рок^[d][2], эйсід-рок^[d][2] і прота-прог^[d][2]
Гады	1965-1996 2005-2015
Краіна	Англія
Горад	Лондан
Адкуль	Лондан
Мовы песень	англійская
Лэйблы	Tower Records^[d][1], Harvest^[d][1], Capitol Records[1], Columbia Records[1], EMI[1], Parlophone[1], Columbia Graphophone Co. Ltd.^[d], Sony Music Entertainment і Warner Music Group
Склад	Syd Barrett^[d][1] Дэвід Гілмар[1] Nick Mason^[d][1] Roger Waters^[d][1] Richard Wright^[d][1] Bob Klose^[d][1] Richard Wright^[d]
Былыя ўдзельнікі	Сід Барэт † Нік Мэйсан Роджэр Уотэрс Рычард Райт † Дэвід Гілмар Боб Клоўз
pinkfloyd.com (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Pink Floyd — англійскі прагрэсіў-рок-гурт. Знакаміты філасофскімі тэкстамі песень, акустычнымі эксперыментамі, інавацыямі ў афармленні альбомаў і грандыёзнымі шоу. З'яўляецца адным з самых уплывовых і самых паспяховых гуртоў у гісторыі рок-музыкі. У 1996 годзе гурт быў уведзены ў залу славы рок-н-рола.

Гісторыя

Гурт быў заснаваны ў 1965 годзе аднакурснікамі архітэктурнага факультэта лонданскага Політэхнікума Рыджэнт Стрыт Рычардам Райтам (клавішы, вакал), Роджэрам Уотэрсам (бас-гітара, вакал) і Нікам Мэйсанам (ударныя), а таксама іх сябрам з Кембрыджа Сідам Барэтам (вакал, гітара). Пад лідарствам Барэта гурт стаў вядомым у андэграўдным Лондане ў другой палове 60-х. Папулярнымі сталі сінглы «Arnold Layne» і «See Emily Play», поспеху дасягнуў і дэбютны альбом — «The Piper at the Gates of Dawn» (1967). У канцы 1967 года да чацвёркі далучыўся гітарыст і вакаліст Дэвід Гілмар, які праз некаторы час замяніў Сіда Барэта, які з-за праблем са здароўем пакінуў гурт. Менавіта ў такім складзе — Уотэрс, Райт, Гілмар, Мэйсан — гурт прыйшоў да сусветнага прызнання і камерцыйнага поспеху.

Пасля сыходу Барэта лідарскія пазіцыі ў гурце перайшлі да басіста Уотэрса, які з кожным дыскам замацоўваў сваё лідарства. У 1979 годзе з гурта сыходзіць Райт, а ў 1985 — Уотэрс, але Гілмар і Мейсан працягваюць працу. Праз некаторы час да іх вяртаецца і Райт, і ў такім складзе Pink Floyd запісваюць яшчэ два дыскі. У 1994 годзе гурт дае апошні тур, пасля чаго негалосна распадаецца. Аб'яднанне гурта ў класічным складзе адбылося ў 2005 годзе дзеля выступлення на канцэрце «Live 8».

У кастрычніку 2014 года выдаецца альбом «The Endless River».

14 жніўня 2015 года Дэвід Гілмар абвяшчае пра канчатковы распад гурта.^[3]

8 красавіка 2022 года гурт выпускае сінгл «Hey, Hey, Rise Up!  (англ.)» у падтрымку ўкраінскага народа. У запісе выкарыстаны вакал украінскага музыканта Андрэя Хлывнюка  (укр.)^[4].

Дыскаграфія

Асноўны артыкул: Дыскаграфія Pink Floyd

• «The Piper at the Gates of Dawn» (1967)
• «A Saucerful of Secrets» (1968)
• «More» (1969)
• «Ummagumma» (1969)
• «Atom Heart Mother» (1970)
• «Meddle» (1971)
• «Obscured by Clouds» (1972)
• «The Dark Side of the Moon» (1973)
• «Wish You Were Here» (1975)
• «Animals» (1977)
• «The Wall» (1979)
• «The Final Cut» (1983)
• «A Momentary Lapse of Reason» (1987)
• «The Division Bell» (1994)
• «The Endless River» (2014)

Былыя ўдзельнікі

• Сід Барэт — гітара, вакал
• Роджэр Уотэрс — бас-гітара, вакал
• Рычард Райт — клавішы, вакал
• Нік Мэйсан — ударныя, вакал
• Дэвід Гілмар — гітара, вакал
• Боб Клоўз — гітара

Зноскі

1. Mabbett A. Pink Floyd: The Music and the Mystery / C. Charlesworth — Omnibus Press, 2010. — 168 p.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15136093"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5106136"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19869282"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q25766745"></a>
2. https://books.google.com/books?id=ELeaCwAAQBAJ
3. David Gilmour: Pink Floyd is actually finished
4. independent.co.uk

Спасылкі

• Афіцыйны сайт Pink Floyd