Распрацоўка новага вайсковага пісталета для Швейцарскага войска на замену вельмі якаснаму, але і вельмі дарагому і маральна састарэламу пісталету SIG P210 была пачатая ў пачатку 1970х гадоў. Паводле патрабаванняў войска, новы пісталет павінен быў валодаць традыцыйнай для швейцарскай зброі высокай надзейнасцю і дакладнасцю стральбы, невялікай масай, самовзводным ударна-спускавым механізмам, і, што немалаважна, умераным коштам. Вядомая швейцарская кампанія SIG распрацавала такі пісталет, і ў сярэдзіне 1970х ён быў прыняты на ўзбраенне пад пазначэннем Pistole 75. Пісталет, несумнеўна, меў вялікі экспартны патэнцыял, але ў сілу цвёрдых абмежаванняў, накладзенных швейцарскім заканадаўствам, яго экспарт быў абмежаваны. Таму кампанія SIG уступіла ў альянс з вядомым германскім вытворцам зброі, кампаніяй J. P. Sauer & Sohns, што дазволіла наладзіць выпуск пісталетаў, атрымалых камерцыйнае пазначэнне SIG-Sauer P220. З 1981 года быў прыняты на ўзбраенне ў арміі і паліцыі Японіі, Аўстрыі, Францыі і шэрагу іншых краін. З 1977 года паступіў на рынак ЗША кампаніямі «FN Browning» и «Hawes National Corp. of Van Nuys». У ЗША пісталеты SIG - Sauer P220 пастаўляліся пад патроны 9×19 мм Парабэлум, .38 Super і .45 ACP.