Styphnolobium japonicum

Styphnolobium japonicum
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Styphnolobium japonicum


Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  820265
NCBI  3897
EOL  702857
IPNI  1119529-2
TPL  ild-33214

Styphnolobium japonicum — лістападнае дрэва; від роду Styphnolobium сямейства Бабовыя (Fabaceae).

Батанічнае апісанне

[правіць | правіць зыходнік]
Батанічная ілюстрацыя з Curtis's Botanical Magazine, vol. 144, 1918

Дрэва да 25 м вышыні з шырокай шарападобнай кронай. Кара на старых ствалах цёмна-шэрая з расколінамі. Маладыя галіны зялёныя, без калючак.

Лісце непарнапёрыстаскладанае, даўжынёй 11-25 см, лісточкі — іх 9-17, даўгавата-яйкападобныя, даўжынёй 2-5 см.

Кветкі жаўтлява-белыя, духмяныя, сабраны ў друзлыя мяцёлкі, якія дасягаюць у даўжыню 35 см. Цвіце раз у два гады ў ліпені — жніўні.

Плод — сакавіты неўскрывальны цыліндрычны боб з ружанцовападобнымі патаўшчэннямі, спачатку зелянява-буры, а пры паспяванні чырвоны, 3-8 см даўжыні. Плады спеюць у верасні — кастрычніку і трымаюцца на дрэве ўсю зіму.

Распаўсюджанне

[правіць | правіць зыходнік]

Японія, Кітай, Карэя. У культуры з 1747 года.

У Нікіцкім батанічным садзе ў Крыме з 1814 года. Адсюль шырока распаўсюдзілася па Крыму, Краснадарскім краі, Херсонскай і Адэскай абласцях.

Шырока культывуецца як дэкаратыўная і меданосная расліна. Лепш развіваецца на свежых сугліністых і супясчаных глебах, можа расці на засоленых. Засухаўстойлівая, ценевынослівая, пакутуе ад халодных вятроў і вялікіх марозаў.

Гаспадарчае значэнне і прымяненне

[правіць | правіць зыходнік]

Лекавай сыравінай з'яўляюцца бутоны (лац.: Alabastra Sophorae japonicaeAlabastra Sophorae japonicae) і плады (Fructus Sophorae japonicae). Бутоны нарыхтоўваюць у сухое надвор'е ў канцы фазы бутанізацыі, а плады — у недаспелым стане[3] у верасні — кастрычніку, зразаючы секатарам, нажніцамі або асцярожна абламваючы мяцёлкі з бабамі. Сушаць на гарышчах з добрай вентыляцыяй або ў сушылках. Асноўныя дзеючыя рэчывы — флаваноіды, з іх галоўны — рутын[3].

З бутонаў атрымліваюць прэпарат «Рутын», які ўжываецца для прафілактыкі і лячэння гіпа- і авітамінозу P[3], парушэнні пранікальнасці сасудаў, для лячэння паражэнняў капіляраў. З пладоў атрымліваюць настойку, якую выкарыстоўвае ў якасці ранозажыўляльнага сродку[3] для прамывання, арашэння, вільготных павязак пры гнойных запаленчых працэсах — ранах, апёках, трафічных язвах.

Іншыя звесткі

[правіць | правіць зыходнік]

Гэта дрэва лічыцца адным з сімвалаў Пекіна.

Зноскі

  1. ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. ↑ а б в г Блинова К. Ф. и др. Ботанико-фармакогностический словарь : Справ. пособие / Под ред. К. Ф. Блиновой, Г. П. Яковлева. — М.: Высш. шк., 1990. — С. 240. — ISBN 5-06-000085-0.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • А. Шретер. Зелёная аптека. — М.: Планета, 1986. — С. 20.