Іаганес Вісліцэнус | |
---|---|
Johannes Wislicenus | |
![]() | |
Дата нараджэння | 24 чэрвеня 1835[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 5 снежня 1902[1][2][…] (67 гадоў) |
Месца смерці |
|
Грамадзянства | |
Бацька | Gustav Adolf Wislicenus[d] |
Жонка | Q118351462? |
Дзеці | Вільгельм Вісліцэнус[d] і Hans Adolf Wislicenus[d] |
Род дзейнасці | хімік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | арганічная хімія і хімія[4] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Гайнрых Вільгельм Гайнц[d][6], Георг Штэдэлер[d][6], J. Norman Collie[d], Гайнрых Вільгельм Гайнц[d][5] і Георг Штэдэлер[d][5] |
Вядомыя вучні | Макс Гофмаер[d] |
Вядомы як | адкрыў геаметрычную ізамерыю |
Член у | |
Узнагароды |
медаль Дэві[d] (1898) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (1 красавіка 1897) |
![]() |
Іаганес Вісліцэнус (ням.: ohannes Wislicenus; 24 чэрвеня 1835, Кляйнехштэт, каля г. Кверфурт, Германія — 5 снежня 1902) — нямецкі хімік-арганік.
Вучыўся ва ўніверсітэтах Цюрыха і Гале. 3 1861 выкладаў у Цюрыху, Вюрцбургу, Лейпцыгскім універсітэце (з 1867 прафесар).
Навуковыя працы па тэорыі хімічнай будовы і ізамерыі арганічных злучэнняў. Выказаў меркаванне, што малочная і мяса-малочная кіслоты з'яўляюцца прасторавымі ізамерамі (1869). На падставе гэтага Якаб Хендрык вант Гоф стварыў стэрэахімічную тэорыю. Паказаў існаванне геаметрычных (цыс-, транс-) ізамераў на прыкладзе малеінавай і фумаравай кіслот (1887).