Іголка

Швейная іголка

Іголка^[1], таксама шаршатка (для грубага шыцця) — доўгі тонкі востраканечны інструмент з цвёрдага рэчыва (раней з косткі) часцей за ўсё вядомы чалавеку па швейных іголках з іголкавым вушкам для ніткі з аднаго боку. Выкарыстоўваецца для разбурэння альбо дэфармацыі аб'екта ўздзеяння з мэтай атрымання якіх-небудзь новых уласцівасцяў аб'екта альбо пераадолення яго. З прычыны нязначнай плошчы ляза іголкі сіла, прыкладзеная ўздоўж іголкі, аказваецца засяроджаная на невялікай прасторы, гэтая акалічнасць дазваляе іголкам не пашкоджваючы пратыкаюць матэрыял, цвёрдасць якога менш цвёрдасці матэрыялу, з якога зроблена сама іголка. Іголкай называюцца таксама многія іншыя прадметы, якія маюць падобную форму.

Гісторыя

Першымі прыладамі, з дапамогай якіх палотнападобныя прадметы аб'ядноўваліся ніцепадобнымі валокнамі, былі рыбіны косткі. Прадстаўнікі Індскай цывілізацыі вынайшлі касцяныя іголкі з вушкам для прадзявання ніткі. Першыя металічныя іголкі з металічнай дроту пачалі вырабляць у XVI стагоддзі.

Віды іголак

• Швейныя, якія ў сваю чаргу падзяляюцца на ручныя і машынныя. Да ручных можна аднесці стандартныя з вушкам для ніткі, вышывальныя і кравецкія шпількі, шавецкія іголкі. Машынныя выкарыстоўваюцца ў швейных машынах
• Медыцынскія

Гл. таксама

• Іголкі, заалогія
• Іголкі, батаніка

Зноскі

1. Напісанне, варыянты ў адпаведнасці з Тлумачальным слоўнікам беларускай літаратурнай мовы. Мн.:БелЭн, 2002, С.252, 755.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іголка