Ікер Касільяс

Футбол
Ікер Касільяс
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Ікер Касільяс Фернандэс
Мянушка El galáctico de Móstoles, Ікермен, Сан-Ікер, El Santo (Святы)
Нарадзіўся 20 мая 1981(1981-05-20)[1][2] (43 гады)
Грамадзянства  Іспанія
Рост 185 см
Вага 84 кг
Пазіцыя брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб завяршыў кар’еру
Маладзёжныя клубы
1990—1998 Іспанія Рэал Мадрыд
Клубная кар’ера[* 1]
1998—2015 Іспанія Рэал Мадрыд 510 (-525)
1998—1999   Іспанія Рэал Мадрыд C 26 (-?)
1999   Іспанія Рэал Мадрыд B 4 (-2)
2015—2020 Партугалія Порту 116 (-73)
Нацыянальная зборная[* 2]
1996 Іспанія Іспанія (да 15) 1 (-?)
1996—1998 Іспанія Іспанія (да 16) 19 (-?)
1997—1999 Іспанія Іспанія (да 17) 10 (-?)
1999 Іспанія Іспанія (да 18) 4 (-?)
1999 Іспанія Іспанія (да 20) 2 (-2)
1999—2000 Іспанія Іспанія (моладз.) 5 (-3)
2000—2016 Іспанія Іспанія 167 (-94)
Узнагароды і медалі
Чэмпіянаты свету
Золата ПАР 2010
Кубкі канфедэрацый
Бронза ПАР 2009
Срэбра Бразілія 2013
Чэмпіянаты Еўропы
Золата Аўстрыя/Швейцарыя 2008
Золата Польшча/Украіна 2012
  1. Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 5 чэрвеня 2020.
  2. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 30 красавіка 2018
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ікер Касільяс Фернандэс (ісп.: Iker Casillas Fernández; нар. 20 мая 1981, Мосталес, аўтаномная супольнасць Мадрыд) — былы іспанскі футбаліст, брамнік. Вядомы па выступах за мадрыдскі «Рэал». Ігрок нацыянальнай зборнай Іспаніі (2000—2016). Чэмпіён Еўропы (2008, 2012), чэмпіён свету (2010).

«Рэал Мадрыд»

[правіць | правіць зыходнік]

Касільяс нарадзіўся ў Мадрыдзе ў 1981 годзе і ўсю сваю кар’еру правёў у «Рэале», куды патрапіў у 8-гадовым узросце. Касільяс выступаў у складзе іспанскіх зборных, якія перамагалі ў Кубку мерыдыяна і моладзевым першынстве свету ў 1999 годзе. У сезоне 1999/2000 Касільяс заявіў пра сябе ў поўны голас: ён замяніў траўмаванага Бода Ільгнера і дапамог мадрыдцам перамагчы ў фінале Лігі чэмпіёнаў УЕФА ў матчы з «Валенсіяй». Неўзабаве Касільяс разгубіў форму, што дазволіла Сесару Санчэсу стаць асноўным брамнікам «Рэала», але Ікер вярнуў сабе месца ў стартавым складзе, замяніўшы ветэрана ў фінале Лігі чэмпіёнаў УЕФА 2001/02 у матчы з «Баерам». Выйшаўшы на полі, Касільяс зрабіў серыю выдатных «сэйваў» і дапамог «Рэалу» перамагчы з лікам 2:1. Сезон 2002/03 кіпер зноў правёў у статусе першага нумара, не атрымаўшы ні адной траўмы, і абараняў гонар клуба ў 15 матчах Лігі чэмпіёнаў і 38 паядынках нацыянальнага першынства, па выніках якога «Рэал» вярнуў сабе званне чэмпіёна.

У сезоне 2003/04 Ікер прапусціў толькі адну сустрэчу, але гэта не выратавала «каралеўскі клуб»: «Рэал Мадрыд» не здолеў адстаяць чэмпіёнскі тытул і саступіў у фінале Кубка Іспаніі.

У ліпені 2015 года «Рэала» дамовіўся з «Порту» аб трансферы Касільяса. 12 ліпеня 2015 года «Порту» абвясціў аб падпісанні двухгадовага кантракта з брамнікам[3].

1 мая 2019 года перанёс інфаркт падчас трэніроўкі. Пазней вярнуўся ў каманду і трапіў у заяўку на сезон 2019/20, аднак ужо не выступаў. У лютым 2020 года завяршыў кар’еру.

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля дэбюту ў зборнай у матчы са шведамі ў якасці запаснога брамніка адправіўся на Еўра-2000, дзе так і не выйшаў на поле. Праз два гады на чэмпіянаце свету ў Японіі і Паўднёвай Карэі Касільяс павінен быў стаць дублёрам Сант’яга Каньісарэса, але з-за траўмы апошняга, выбыўшага з складу ў апошні момант, Касільяс дэбютаваў у фінальных турнірах чэмпіянатаў свету ў матчы супраць Парагвая, стаўшы асноўным галкіперам зборнай і героем гульні з ірландцамі: перамога іспанцаў па пэнальці дазволіла ім выйсці ў чвэрцьфінал.

Завяршыў кар’еру ў зборнай пасля чэмпіянату Еўропы 2016.

Іспанія Рэал

Партугалія Порту

Іспанія Іспанія

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]

Пачынаючы з 2009 года, сустракаецца з іспанскай спартыўнай тэлевядучай Сарай Карбанера. Іх раман запомніўся гледачам чэмпіянату свету 2010 у Паўднёва-Афрыканскай Рэспубліцы гарачым пацалункам у прамым эфіры перад тэлекамерамі падчас пасляматчавага інтэрв’ю Карбанера з Касільясам пасля перамогі іспанцаў у фінале[4].

Зноскі